Adana'nın sıcağı ve nemli havasına rağmen her iki takım oyuncuları iyi mücadele etti. Öncelikle bunu belirtmekte yarar var. Oyuna gelince, ilk yarı oldukça zevkli bir mücadele izledik. Zaman zaman temposu yüksek, çekişmeli geçen karşılaşma izleyenlere heyecanlı anlar yaşattı. Güzel maçın tek eksiği atılamayan gollerdi. Adana Demirspor, Onyekuru ile 2 net pozisyondan yararlanamadı. Galatasaray da rakibi gibi yakaladığı iki gol şansını değerlendiremedi. Midtsjö ve Mertens 'in şutlarını Adana Demirspor kalecisi Sertaç önledi. Orta alan oyuncularının rakiplerine yakın oynaması pas oyununu engelledi. Okan Buruk ve Montella aşağı yukarı aynı tür taktik üzerine yoğunlaşmışlardı. Rakibi durdurmak ve hızlı top kullanarak pozisyon bulmak istiyorlardı. Demirspor'un oyun planı daha çok Onyekuru üzerine kurulmuştu. Uzun topların tamamı bu oyuncuya kazandırılmak istendi. Belhanda bireysel oyunu tercih etmese arkadaşlarını golle buluşturabilirdi. İlk yarıda izlediğimiz güzel oyunu, ikinci yarı görmek mümkün olmadı. Bunun temel nedeni, ev sahibi takımın ikinci yarı 10 kişi kalmasıydı. Oyun tamamen ev sahibi takımın yarı alanında oynandı. Galatasaray'ın baskıyı arttırdığı anlarda savunmaya kapanan Adana Demirspor, sahasından çıkmakta zorlandı. Yakaladıkları bir iki pozisyonu ise cömertçe harcadılar. Fiziksel olarak güçsüz olduklarını gördük. Karşılaşma süresince 23 şut atan, ceza alanı içerisinde 40'a yakın topla buluşan Galatasaray'ın gol atamaması şaşırttı. Okan Buruk, bu istatistiklere bakarak çok iyi oynadıklarını düşünebilir. Ancak kazanılmayan bir maç var. Ne kadar iyi oynarsanız oynayın kazanamayınca bir anlam ifade etmiyor. Galatasaray'ın elinde, Gomis, Seferoviç, Mata, Kerem ve Yunus gibi gole çok yakın oyuncuları var. 5'ini de oyunda izledik. Ancak, bu 5'li gol atmada beceriksizdiler. Kerem ve Yunus'a ayrı bir parantez açmak gerekiyor. Çok fazla çizgide kaldılar. Zaman zaman içeriye girmeyi düşünmediler. Hatta, yer değiştirmeyi bile denemediler. Teknik ekip de bunu öngörmedi. Statik