Ölenler öldüğüne göre edebiyat zamanı gelmiştir

1.Şiir: Balta

Hoş geldiniz. İbrahimdi değil mi

Neden hemen balta ile hemhal oluyorsunuz bayım

Güneşe gittiniz mi Yıldızlara Çarşı pazar gezdiniz mi

Gördünüz mü alışveriş merkezlerini

Atanma tanrısı ile tanıştınız mı

Bilir misiniz para için yaşayanları

Yasak âşıkları, Tanrı umursamazları

Dur, dur. Sarılmak yok öyle hemen baltaya...

Makam için sözünden dönenler diyarını gezmeden,

Akademik putlar inşa edenlere bir merhaba etmeden,

Hak namına konuşan Nemrutlarla bir çay içtiniz mi hem

Anne babanın dahi ticaretini yapmak nedir bilir misiniz

Bak mesela, uzay boşluğundan daha boş insanlarımız vardır.

Samimiyet kavramının yabancı lisan kabul edildiği beldelerimiz…

İnat ve tahammülsüzlük tanrısına dört dörtlük ibadet edenlerimiz…

Kardeşine… Evet kardeşine… Hatta bırak kardeşini, çocuklara kıyanlarımız vardır…

Sizde ne balta meraklısı çıktınız bayım!

Bakınız daha kimler kimler var…

Bana neci, sana neci, ona neci yığınlarımız…

Edebiyat nedir, ayet nedir bilmeyen insanlarımız…

Evladını severken, boğanlarımız…

Teknolojiyi aile edinen evlatlarımız...

İnsanlığın ne olduğunu bilmeyen insanlarımız…

Yok hocam, yok. Eskide kaldı ateşe, güneşe, yıldıza, aya tapanlarımız...

Yepyeni boy boy putlarımız var artık…

Buyrun. Lütfen. Baltanız…

2.şiir: Vaziyet

Fecaat naraların, neşvünema bulduğu sinelerde, sabi feryatlar yakıttır…

Sabi feryatların yakıt sayıldığı coğrafyalarda, musîkî tını yüksek, küllü titanik batıktır…

Hal böyle iken dahi âdemoğlu garba müptela bir yaratıktır!

Geçmiş geçmemiştir münteha… İstikbalin harı mazidedir…

Hanlar, bezirganlar, saraylar, sultanlar müstakbel topraktır münteha…

Zafer de, hezimet de hakkın tecellisidir...

Âdemoğlu kusurda tekrire meftun… Mukadderata itham, müddei iddiadan kaçar adım...

Kimdir zanaattan mes'ul; muallimleri, hekimleri, hakimleri

Valide sultan, evlat büyütmekten memnun değil…

Vah ki ne vah! Canım, cananım, memleketim, kara bahtım!

Mahluk eşreften bihaber, şems kamerden, hami himayeden, âlim ilimden bihaber…

Cümle müslim, tebessümden bihaber…

Sağcı sağından, solcu solundan, yolcu yolundan, bihaber!

Baba evlattan, evlat babadan, muallim talipten, talip muallimden bihaber,

İçimiz, iyilikten, kötülükten, görevden bihaber!

Mağlup olan yine âdem, inanmak mümkün mü

İlk imtihanı da son imtihanı da...

Yine iradesizlikten sebep… İnanmak mümkün mü

Meyve ile kaybetti… Cafcaflı araçları ile, villaları ile kaybetti…

Hanlık kaygıları ile şehvet kifayetsiz kalır vahşetle kaybetti…

Cinayetle, hatta dehşetle kaybetti… Yine kaybettik münteha…

Ez cümle. Kara gözümüz geçti.

Harlı közümüz geçti.

Allah'a sözümüz geçti.

Mayamız özümüz geçti. Savrulduk. Kahrolduk.