Gençler neden kaçıyor
Sorunun adı belli, çözümü de artık gecikemez
HÜSEYİN DEMİR

Türkiye'nin gündeminde yıllardır dolaşan bir gerçek var: Gençlerin Avrupa'ya gitme arzusu artık bireysel bir heves olmaktan çıkmış, toplumsal bir eğilime dönüşmüştür. Peki bu artan istek nereden besleniyor Bu soruya yüzeysel cevaplar değil, doğru teşhisler ve uygulanabilir çözümler gerekiyor. Çünkü gençlik, bir ülkenin yalnızca geleceği değil; bugününün de ta kendisidir.

TEŞHİS 1: GENÇLER BİLMEDİKLERİ BİR DÜNYAYA ÂŞIK EDİLİYOR

Bugün sosyal medya, farklı ülkeleri birer hayal mekânı olarak pazarlıyor. Avrupa; güvenli, düzenli ve refah dolu bir hayatın vitrini olarak sunuluyor. Amerika ise özgürlük ve sınırsız kariyer imkânlarının adresi gibi gösteriliyor. Oysa dijital dünyada parlatılan bu görüntülerin ardında, çoğu zaman konuşulmayan ciddi toplumsal sorunlar bulunuyor.

Batı metropollerinde artan hırsızlık olayları, güvenlik problemleri ve sosyal çözülme, genellikle bu vitrinlerin dışında tutuluyor. İngiltere, Fransa ve Almanya gibi ülkelerde yaşam maliyetleri yükselmiş, toplumsal huzursuzluklar artmış durumda. Ancak gençler çoğu zaman bu gerçeklerle yeterince karşılaşmıyor; çünkü bu yönleri onlara anlatılmıyor.

TEŞHİS 2: ALGI YÖNETİMİ VE DİJİTAL YÖNLENDİRMELER

Son yıllarda gençler arasında Türkiye'ye yönelik umutsuzluk ve memnuniyetsizlik duygusunun artması, yalnızca bireysel deneyimlerle açıklanamayacak bir boyut kazanmıştır. Sosyal medya üzerinden yayılan içeriklerin önemli bir kısmı, Türkiye'yi sürekli olumsuzlayan; Batı'yı ise idealize eden bir dil kullanmaktadır.

Bu durum, dijital mecralarda yürütülen bilinçli yönlendirmelerin ve algı üretiminin gençler üzerindeki etkisini tartışmayı zorunlu kılmaktadır. "Burada gelecek yok, orası her şeye değer" söylemi, zamanla sorgulanmadan kabul edilen bir kanaate dönüşmektedir.

TEŞHİS 3: GENÇLER KENDİ GÜCÜNÜ TANIMIYOR

Türk milleti tarih boyunca çalışkanlığı, dayanıklılığı ve yüksek uyum kabiliyetiyle tanınmıştır. Gittiği her coğrafyada emeğiyle var olmuş, bulunduğu topluma katkı sunmuştur. Bugün Avrupa'nın pek çok ülkesinde başarılı Türk girişimciler, akademisyenler ve sanatçılar bunun canlı örnekleridir.

Ne var ki bu özgüven mirası, genç kuşaklara yeterince aktarılmamaktadır. Kendi toplumunun potansiyelini tanımayan genç, başkalarının anlattığı hikâyelere kolayca kapılmaktadır.

Dahası, eğitim sistemi; Müslüman ve yerli kimliği olan gençliği köklerinden koparan, onu kendi değerlerinden uzaklaştıran bir yapıya dönüşmemelidir. Kendi mazisiyle irtibatı koparılan birey, ne tam anlamıyla Batılı olabilir ne de kendi medeniyetini taşıyabilir. Ortaya çıkan şey, aidiyetsiz ve yönsüz bir kültür boşluğudur.

TEDAVİ 1: EĞİTİMDE MİLLÎ ÖZGÜVEN İNŞASI

Eleştiren, aşağılayan ve sürekli eksik gösteren bir eğitim anlayışı yerine; güçlendiren, inşa eden ve özgüven kazandıran bir modele geçilmelidir. Genç, kendi ülkesinin tarihini, başarılarını, ekonomik imkânlarını ve kültürel derinliğini bilmeden sağlam bir kimlik geliştiremez.

Bu nedenle: Okullarda"Türkiye'nin gerçekleri ve geleceği"temelli içerikler, Yerli başarı hikâyelerinin gençlerle buluşturulması, Gençlere ülke içindeki imkânları tanıtan güçlü rehberlik sistemleri