1

Bir önceki yazıya bıraktığımız yerden devam edersek;

Eğer, şahsi olarak 'kazanımları korumak' tuzağına düşmek istemiyorsak: Biriktirmeyeceğiz.

Mevki ve makamların geçici olduğunu, uhdemize emanet edildiğini unutmayacağız.

Aksi taktirde bir kez biriktirmeye başlamışsak kaçınılmaz olarak süreç bizi 'korumacılığa','mesafe koymak'a, 'duvar örmeye', 'kopuş'a icbar eder.

2

Ne zaman sıkıntılı bir sürece girilse Ak Partililer arasında en çok tedavüle giren sözler; 'fabrika ayarlarına dönmek' olduğu hususunda eminim ittifak vardır.

Oysa, kuruluş günlerine dönmek eşyanın tabiatı gereği imkansız olduğu kadar, tehlikelidir de.

Bu yönde ısrar edilmesi korkarım ki tarihin dışına düşmemize neden olur.

Ayrıca bu imkansız olduğu kadar gereksizdir de...

Tam burada 'zamanın ruhu' dediğimiz şey devreye girer.

Demem o ki sosyal yapılarörgütler 'zamanın ruhu' kavramının hakkını vermek babında başarılı ya da başarısız olurlar.

Kuruluşta, Ak Parti, demek, 'zamanın ruhu'nu iyi anlamış ve ona göre eylemiş ki başarılı olmuştur, toplumdan kabul görmüştür.

Bugün de başarılı olmak için, bugünkü 'zamanın ruhu'nu iyi kavramak gerekir.

Bu bağlamda yapılması gerekenmuhafaza edilmesi icap eden, geleneğin iyi, güzel, doğru unsurlarına sahip çıkmanın yanında elan elde var olanı anlamak ve o var olanın hakkını vermeyi, ona göre iş eylemeyi gerektirir.

3

Kuşkusuz 'zamanın ruhu'na önem atfetmek büsbütün gelenekten kopmayı, geçmişi unutmayı gerektirmez, içermez de...

En iyi öğrenmekavrama usulü mukayeseli sorgulama ilkesinden neşet eder... hükmünce, bizlerde Ak Parti'nin kuruluşu ile bugünü mukayese eder, buradan ibretler ve dersler çıkartabiliriz.

Mesela, kısaca, örnekleme babında;

Ak Parti başlangıçta da kendisini 'kitle partisi' olarak tanımlamasına rağmen teşkilatlanmasınıyapılanmasını 'misak' üzre gerçekleştirmişti. Buna mukabil günümüzde Ak Partilileri birbirine bağlayan şeyin 'sözleşme' olduğunu söyleyebiliriz.

'Sözleşme' seküler bir antlaşma olup; kişisel veveya toplumsal çıkarları, hakları korumak üzere yapılır.