1

Yazının sonunda ulaşacağımız cümleyi başlarken zikretmek istiyorum:

Bilinenin aksine 'Siyonizm', Yahudiler tarafından değil Protestan Hıristiyanlar tarafından kurulmuştur.

Bunun, nasılınına geçmeden, mukayese edebilmemiz açısından, önce Katolik Hıristiyanların Yahudilikle ilişkisine bir bakalım derim...

2

Denilebilir ki; Katolik Kilisesi 2000 yıl Yahudilere zulmetmiştir, onları sürgüne tabi tutmuştur, yer yer katliamda bulunmuştur.

Bunlar Yahudilere karşı tutumlarını üç temel esasa oturtmuşlardır.

Bir: Yahudiler, İsa'yı öldürdükleri için 'Tanrı Katili'dirler. Bu inanış tamamen Katolik Hıristiyanlara özgü bir Yahudi düşmanlığını doğurmuş, bu hal XX. yüzyılın ortalarına kadar devam etmiştir.

İki: Tanrı'nın 'seçilmiş halkı' bundan sonra Hıristiyanlardır. Yahudiler Hz. İsa'ya inanmamakla 'zındık' olup, üzerlerindeki tüm olumlu vasıfları kaybetmişlerdir, bundan sonra 'lanetlenmiş' bir halk olarak var olacaklardır.

Üç: Eski Ahit ancak alegorik (sembolik-mecaz) olarak okunabilir. Kutsal metinlerdeki kimi anlatılar, tarihi olaylar, peygamber sözleri Hıristiyanlığın ön işaretleri olarak görülmelidir. Mesela; Ahit'lerde 'Siyon'a dönüş'ten bahsediliyorsa, bu Yahudilerin Kudüs'e dönüşü anlamında değil, İsa'nın geleceği anlamında değerlendirilmelidir...

Katoliklerin bu tavrı ta 1962'de toplanıp 1965'te sona eren II. Vatikan Konsili'ne kadar devam etmiştir.

Konsil'de; 'Hıristiyanlığın Diğer Dinlerle İlişkisi' başlığını taşıyan bir doküman kabul edilir.

Bu dokümanda denir ki; "Yahudi yetkililer, taraftarlarıyla birlikte, İsa'nın ölümünün teşvikçisi olsalar da, İsa'nın çilesi sırasında işlenen suçlar, hiçbir ayrım gözetmeden, ne de günümüzün Yahudilerine... Hıristiyanlar 'Tanrının yeni halkı' olmakla beraber, Yahudiler kesinlikle ne Tanrı tarafından reddedilmiş, ne de lanetlenmiştir.

Papalık, Yahudilere karşı yönetilen kinler, zulümler ve onların failleri kim olursa olsun bütün Yahudi düşmanlıklarından dolayı üzgündür."

Her ne kadar Papalık, faili olduğu 2000 yıllık uygulamalar için utangaç bir şekilde özür dilese de; ne Hıristiyanların 'yeni seçilmiş halk' olma iddiasından vazgeçmiş ne de Yahudilere karşı (son Gazze savaşı hariç) öyle hayırhah davranmıştır.

3

Katolik Hıristiyanlar Ahit'leri alegorik okumaya tabi tutup, buna göre bir inanç dizgesi içinde yaşayıp giderken; 1400'lü yılların sonunda, 1500'lü yılların başında; Martin Luther isimli bir Alman tarih sahnesine çıkar.

Derki Luther; Eski Ahit öyle alegorik falan okunmaz. Metin ne diyorsa öyle (literal-lafzi)