1

Özgürlük ile hürriyet kavramlarını aynı anlamda kullandığımızı işin başında belirtmeliyiz.

İşin başında, İsmet Özel ile maruf hale gelen 'öz'ün gürleşmesi olarak fiyakalı bir biçimde tanımlanan 'özgürlük'e dışardan bir itkietki olmaz ise özgürlük denen kavramın anlamsızlaşacağını, düzleşeceğini ve buharlaşacağını söyleyerek başlayalım...

2

Lügatlerde 'yapılması gerekenler' olarak anlamlandırılan 'vacip' kavramını biz, anlamını biraz daha genişleterek, daha çok 'olması gereken' biçimiyle kullanacağız.

3

İnsan, insan olmaklığıylaadam oluşuyla özgür olmak mecburiyetindedir.

Bu bağlamda özgürlük insanlığın üzerine vaciptir...

Adamadem yaratılmış bir varlıktır, insanları diğer yaratılmışlardan farklılaştıran nihai erimde hesaba çekileceğidir. Dünya ise imtihana hazırlık zeminidir. İmtihan ile yükümlenilmek ise sorumluluk sahibi olmayı, bir görevi üstlenmiş olmayı icap ettirir.

'İmtihan'ın, 'sorumluluk'un, 'görev'in anlam kazanması, idrak alanına çıkabilmesi ise insanın seçim yapabilme ve tercihte bulunmasını içermektedir.

Sonuçta; insan tercihleri ve seçimleri nedeniyle hesap verecekse; bu işlemin adil ve tartışılmaz nitelikte olabilmesi, insanın özgürlüğünü şart koşar, bu bağlamda özgürlük varoluşsal olup, insan türünün devamı için bir zarurettir.

Varoluşsal olmasıyla özgürlük, sonradan kazanılanöğrenilen bir şey olmayıp, insanlar için doğuştan var olan temel haklardan birisidir. Bu nedenle özgürlüğü engellemeye, eğip-bükmeye, ketmetmeye, flulaştırmaya, belirsizleştirmeye matuf her hareket insanlığa karşı işlenmiş bir suç olup; bu suça zulüm, failine de zalim denmesi icap eder.

4

Her ne kadar özgürlük, doğuştan gelmekliği itibarıyla bireysel görünse de aslında toplumsal bir olgudur. Kişinin özgürlüğünden söz edebilmek için her zaman bir 'öteki'