Ukrayna Savaşı bir konvansiyonel savaş olabilirdi. Nihayetinde iki devlet arası bir savaştan bahsediyoruz. Fakat bu devletlerin orduları arasındaki güç farkı o kadar fazla ki, Ukrayna baştan itibaren konvansiyonel yöntemleri neredeyse hiç tercih etmedi. Sınır boylarında Rus güçlerinin karşısına çıkacak olursa Rusya'nın ateş gücü karşısında çok büyük hasar alacağını biliyordu. İlk günden itibaren savaşta asimetrik yöntemlere ağırlık vereceğini ve asıl direnişini şehir savaşlarında ve hatta özellikle Kiev'de vereceğini gizlemedi. Stratejik açıdan doğru bir karar olduğunu söyleyebiliriz. Mümkün olan en derin sahada savunmada kalmak en doğru tercih. Ancak operasyonel ve taktik açıdan ne kadar başarılı olacakları daha da önemli. Zira asimetrik savaşlarda taktik başarı kilit öneme sahip. Eğer sokak çatışmalarında iyi bir planlama ve uygulama yapamazlarsa, bu zamana kadar çekildikleri alanda sıkışıp kalırlarsa, gerilla taktiklerinin iyi örneklerini veremezler ve operasyonel hareketliliği sağlayamazlarsa işleri zor. Bir yandan Kiev'de Rusya'nın canını yakmaları gerekiyor, bir yandan da Rus birliklerinin arkalarına sarkmaları lazım. Şimdiye kadar bu işi yapmadılar veya yapamadılar. Zayıf tarafın olmazsa olmazı olan manevra savaşı örneklerini nadiren verdiler. Mesela, Sumi'den kilometrelerce uzayan bir Rus kolu var. Bu kolun arkalarına topçu ateşi bile denemediler. Bu tür savaşlarda güçlü kazanamazsa kaybeder. Ama güçlü hata yapmazsa kazanır. Zayıfın her türlü sürpriz manevrayı yapmak zaten görevidir. Şimdiye kadar olmadı. Sanırım Ukrayna, Kiev savunmasına fazlaca odaklı ve diğer bölgelerde şansını pek kullanamıyor. Ama öte taraftan Rusya'nın da çok fazla sayıda hata yaptığını gördük. Şehir çatışmaları başladığında lojistik sorunlarının artış gösterebileceğini