Sosyal belediyecilik adı altında yaz aylarında yapılan meydan etkinlikleri dışında, İstanbullu, CHP'nin yeni kazandığı belediyelerden bir hizmet görmedi.

Hoş zaten seçmenin tercih değiştirmesi ya da AK Parti'den yüz dönmesinin sebebi hizmetlerden şikayeti değildi. Bu da AK Parti'nin muhasebe etmesi gereken en önemli konu.

Gündemin ağırlığı içinde belediye hizmetlerinden ağlayacak değiliz, o da ayrı mevzu.

Gazze'den gelen çocuk çığlıklarından, her hafta bir yenisini yaşadığımız kadın ve çocuk cinayetlerinden baş kaldıramıyoruz. Bu ahval içinde trafik sorunundan, yağmur yağınca şehri sel almasından, yaşadığımız mahallelerin giderek daha pis olmasından dert yanacak değiliz ya. Belediyelerimiz de fırsattan istifade halka harcamaları gereken paraları gelecek seçime sermaye yapabilir; Roma'da, Paris'te gazeteci ağırlayabilir; ya da kendi iç kavgalarında adam devşirmek için kullanabilir. Bizi ilgilendirmez sonuçta!

Bunlar değil de CHP'li belediyelerde mescit kapatma alışkanlığı peyda oldu. Dikkat çekmek istediğim konu bu. Kütüphane mescitlerinden sonra şimdi de metro duraklarındaki mescitleri bir bahane üretip kapatıyor. Önce tamirat ver, bakım yapılıyor vs. gibi bahanelerle geçici süre hizmet dışı bırakılıyor sonra da zaten soran eden olmadı deyip iş, "Bakın ihtiyaç yokmuş"a bağlanıyor. Yanan otobüslere, yürümeyen merdivenlere, metrobüslerdeki izdiham çilesine katlanırız lakin laikçi reflekslerinizi de hemen tanırız.

CHP'nin takiyyeden de olsa mescitlere dokunmayacağını sanıyorduk, meğer yanılmışız.

Bunun hesabını bizden başka soran yok. CHP'nin himayesinde Meclis'e giren sağ-muhafazakar partilerin İslami hassasiyetleri sadece AK Parti'yi terbiye etmek gerektiğinde nüksediyor. AK Partili siyasetçiler de hangi birine yetişelim diyor çok muhtemel.

O yüzden siyasetten, siyasetçiden beklememek gerek. Toplumsal tepki önemli. Bugün mescit kapatan, eline daha büyük iktidar alanı geçtiğinde camii de kapatır. Yapmadıkları şey değil! Ayasofya'nın yeniden müze haline getirilmeyeceğini kim garanti edebilir