Acı gerçekler bazen karartılır...
Ama bu facia gecenin karartılacak hiçbir yanı yoktu.
Rezildik, kötüydük, faciaydık. Oynadığımız futbolla bırakın 6-0'ı daha ağır bir skoru hak ettik.
İspanyollar dün gece çikolatalı, çilekli pasta biz ise kuru ekmektik.
Hani grubumuzda Almanya, İngiltere, Hollanda, Portekiz filan olsa bizim takımımız onlarla kesinlikle başa çıkabilirdi. Hani bazılarına kaybedebilirdik ama inanın böyle olmazdı.
Ama öyle bir kura çektik ki şu anda Avrupa'nın en formda takımı İspanya çıktı karşımıza.
Oynadığı pas futbolu, kadrosundaki oyuncuların özelliği ile bize inanılmaz ters gelen bir takım.
Düşünün solda Cucurella, Williams sağda önde Yamal, Porro, onların sol ön çaprazında Merino sonra Pedri.Say baba say.
Bunu söylemek ayıp değil ama bizden üç dört gömlek üstün bir takım. Dedim ya gerçekler saklanmaz diye.Üstelik dün bizde etkisiz eleman sayısı fazlaydı. Top sadece Arda'ya gelince biraz etkili olabiliyorduk. O kadar.
Top rakibe geçtiği zaman ise oyun antrenmanlarda yapılan 5'e 2 çalışmasına dönüyordu. Yani mahalle dilinde ortada sıçan. Attıkları üçüncü gol aynı böyle bir goldü. Bir de Uğurcan'ın kurtardıklarını hesaplarsak ilk yarı daha ağır bir skor olabilirdi.Ama o ağır skor ikinci yarı geldi. 62. dakikaya kadar ağır bir travma yaşadık. Kalemize gelen arka arkaya goller ile bir anda skor 6-0'a geldi.
Ve üstelik dakika daha 62'yi gösteriyordu. Aklımıza bundan daha kötüleri geldi. Allah'tan adamlar ya acıdı ya da değişiklikler yüzünden frene basmak zorunda kaldı. Yoksa İngiltere'de bir zamanlar yaşadığımız o ağır felaketin daha kötüsünü hem de kendi evimizde yaşayacaktık.