Futbolun locasında cephanelikler vardır, birbirlerine demediklerini bırakmayan kışkırtıcı ağalar, kara para sığınakları ve gittikçe yozlaşan bir sistem vardır. O localarda oturanların futbolun ilkeleriyle ve zarafetle ilgileri yoktur, insani bir teori geliştirecek güçleri de yoktur. Varsa yoksa şampiyonluktur. Verdikleri hasarın çocuklarımız tarafından ödeneceği gerçeği de caba! O yüzden adalete ve zarafete o kadar borçlu oldukları halde yanlışların suçunu kendilerinde aramayanlar ve hamuru çamur olanlar lütfen kenarda dursun. Futbolun emek tarlasında pırıl pırıl gençlerimiz vardır, günü kurtarmak değil geleceği inşa etmek üzerine eğitim almış efendi teknik direktörler vardır. U19 Milli Takımımız tarihinde ilk kez Avrupa Şampiyonası finallerine katılmaya hak kazandı. Romanya'dan sonra Hırvatistan'ı da kendi seyircisi önünde yendi. Bu takım 12 maçın 11'ini kazandı ve hiç yenilmedi. Bu başarıdaki en büyük pay sahibi takımın teknik direktörlüğünü yapan Soykan Başar. Bu özel adam tarihin rozetini göğsünde taşırken, teknik adam adabını da ruhunda taşıyor. Biliyorum ki gençlerin direncini arttıracak ve futbola asalet katacak değerler böyle güzel insanların verdiği emeklerle şekillenecek. Böyle teknik adamların altyapıya verdiği değerle üst düzey futbolun da kapısı açılacak ahlaki değerlerin de. Soykan Hoca'yı kaç yıldır yakından izliyorum. U17 Milli Takımıyla da aynı başarıları kazandı. Sadece Türkiye'de değil Avrupa'daki gençlerimizin de izini sürüyor. A Milli Takım'daki Kenan Yıldız da bunlardan biri. O gençleri bulup çıkarmak, o gençlerden harika bir milli takım gerçeği üretmek alkışların en büyüğünü hak ediyorsa, Soykan Başar'ın da her biçimde sahiplenilmesi gerekir, böyle sihirli bir futbol topluluğunu oluşturan emekçilerin de. Hırvatistan maçı sonrası sevinç fotoğrafına baktım da her birinin gözlerinden yayılan ışık futbolda yaratılan karanlık evreni aydınlatacak kadar parlaktı. O çocuklar çok şeyi başardıysa, emeklerinin hakkını da alkışlarla övgülerle vermeliyiz. Hayat bir tahterevallidir. İki ucu vardır tahterevallinin, biri yükseğe çıkar ayakları yerden keser, diğeri yüksekteki ucun dengesini sağlarken yere basar. Bu şahsiyetli oyunda herkesin