Fenerbahçe'nin Beşiktaş karşısındaki futbolunu sorgulamak haksızlık olur. Sorgulanacak tek pozisyon vardır, 24'ncü dakikada bencilliğin daniskasını sergileyen ve boşta bekleyen İrfan Can'a değil topu kaleye vuran Serdar Dursun'un pozisyonu. Bir adam ne kadar gol atarsa atsın kendisinde var olanları üzerinden atamaz. "Çubuklu forma" meselesinde işaret ettiğimiz gerçeklerden biri de budur. Topun 41 dakika oyunda olduğu bir maçta en anlamlı gerçek de Beşiktaşlı Emirhan'dı. HHH Bazıları soruyor, "Fenerbahçe bu sezon şampiyon olabilir miydi" diye. "Hayır" diyorum, "çünkü 4 sezondur göreve başlanan teknik direktörle ligi bitiremeyen bir takımın şampiyon olması mümkün değildir." Nedenleri sorgulamadan sonuca gidilmez! Sezon sonunda hırsı ve kazanma duygusu ayaklanan takım alkışlandıysa birçok maçta neden buharlaştığının sorgusu da yapılmalı. Çünkü istikbalin sebebidir istikrar! 7 maç arka arkaya kazanmakla, 20 puanlık farkın bir kısmını kapatmakla şampiyon olunmuyor. Teknik direktör öğüten değirmen olmakla şampiyon olmak arasında yürekli bir yolculuk farkı varsa, onu da yönetimiyle teknik kadrosuyla ve oynadığı futbolla sadece Trabzonspor göstermiştir. Fenerbahçe Kulübü Başkanı da bu gerçeği mart ayında açıkladı zaten. "Trabzonspor açık ara en iyi futbolu oynuyor. Kimsenin burada çıkıp da hakemler sayesinde puan alıyorlar demesine müsaade etmem. Bu puan farkı da tesadüf değildir!" HHH Geçen zamanlar pahalıya mal olsa da hatalarını kabullenmeyen ve sürekli olarak şikayetçi olacağı adres arayan yönetim biçimiyle Fenerbahçe için ikincilik büyük başarıdır. Bunun aslan payı da İsmail Kartal'a aittir. Gelecek sezon İsmail Kartal'la devam edileceği konusunda şüpheliyim. Çünkü "yabancı rezervasyonlar" başladı. 4 yıllık alışkanlıklardan kurtulmak da öyle kolay değil. HHH Ligin diğer gerçeklerine gelince. Ligi nerede bitirirse bitirsin Konyaspor'un bu sezon gösterdiği mücadeleye saygılarımı sunuyorum. Teknik direktör