Bana bu değerli yazıyı gönderen sevgili hayvan dostu arkadaşım Reyhan Elbirliler'e sonsuz teşekkürler. Ben de onun sayesinde bu 4 Ekim Hayvanları Koruma Günü'ne yakışır bir yazıyı sizlerle paylaşabiliyorum. Umarım bu Hayvanları Koruma Günü sadece lafta kalmaz ve gerçekten dünya üzerindeki tüm hayvanları koruyabiliriz.

"O, sadece bir köpek değildi. Bir gölgeydi. Sessiz, sadık, sezgileri insanı utandıracak kadar derin bir dost.
Adı Killian'dı. Golden Retriever cinsinden, 6 yaşında. Parlak tüyleriyle değil, içindeki ışıkla tanınırdı. İsveç'in soğuk topraklarında eğitilmişti ama kalbi, dünyanın en sıcak acılarına koşacak kadar cesurdu.
2023 yılının şubat ayında, yeryüzü Türkiye'de iki kez sarsıldığında, insanlar enkazların altında zamanla yarışırken o da yola çıktı. Sahibinin adı Kiril Hristov'du.
Ama Killian için o bir sahipten öte, bir yoldaştı. Birlikte eğitilmiş, birlikte nefes almış, birlikte umut olmuşlardı.
Maraş'a vardıklarında, etrafı yalnızca çığlıklar değil, derin bir sessizlik kaplıyordu. Betonların altında kalmış canlar, duyulmayı bekliyordu. İşte orada, Killian sessizliği dinlemeyi öğrendi. Bir burun hamlesiyle, bir pati vuruşuyla, bir göz bakışıyla 'Burada biri var' demeyi...
Killian 18 kişinin hayatına dokundu o günlerde. Ama sadece enkaz altındaki insanların değil, onları bekleyen çocukların, annelerin, babaların, eşlerin de hayatına. Bir köpeğin dokunuşuyla kader değişti. Çünkü Killian ararken sadece bedenleri bulmuyordu. Umudu çıkarıyordu molozların altından.
Dönüş yolunda, sırtında o büyük yorgunlukla bile hâlâ kuyruğu hafifçe sallanıyordu. Çünkü o görevini yapmıştı.
Çünkü o bir kurtarıcıydı. Bir gölgeydi.
Yıllar geçti. Aynı gölge bu kez Fas'ta bir depremin ardından bir başka hayat arayışına koştu. Nerede bir karanlık varsa, Killian hep ışığı aradı. Ta ki o güne kadar.
24 Mayıs sabahı, eğitmeni Kiril, gölgesinin gittiğini söyledi. "Sadece bir meslektaş değildi, ruhumun bir parçasıydı" dedi. Gözleri doluydu. Tüm dünya sustu. Türkiye sustu. İsveç sustu...
Çünkü bir kahraman daha sessizce aramızdan ayrılmıştı.
Şimdi bir fotoğrafı asılı bir elçilik duvarında...
Ve bir sessizlik geziniyor hala molozların arasında.
Adı Killian.
Kendisi yok, ama bıraktığı gölge hâlâ orada.
Ve bazı hayatlar vardır ki, sessiz yaşar ama çok şey söyler.