Sevgilim tartışmamız sırasında bana şiddet uygulamaya başladı. Ayrıldık ama hâlâ ondan vazgeçemiyorum.

7 aydır her gün aynı evin içinde, tüm güzellikleri beraber yaşadığım bir erkek arkadaşım vardı. Birkaç hafta öncesine kadar onun olduğu şehirde tek başıma yaşıyordum.
O, annesi ve kardeşleriyle Babası küçükken vefat etmiş.
Başta her şey güzeldi ama ilişkimiz başladıktan kısa bir zaman sonra onun bazı hatalarını gördüm. Eski flörtüyle konuşması gibi mesela.
Ayrılmak istedim ama yalvar yakar son bir şans istedi. Her şeyi düzelteceğini söyledi. Ona bu süre içinde defalarca şans verdim ama yine de hep yüzüne vurdum yaptıklarını. O, buna bile razı olduğunu söyledi.
Tartışmalarımız gittikçe artmaya başladı. Onu, ne kadar kavga edersek edelim terk etmedim. Bana açıklama yaptığında hep affettim. Kendimi mükemmel hissettirip sevdiğini hissettirip sonrasında beni terk etti. Pişman olup döndü.
Ayrıca ilişkimizin son aylarına doğru şiddet uygulamaya başladı. Tartışmalarımızda kollarım ve boğazımda morluklar oluşmaya başladı. Beni tutmak, sakinleştirmek için yaptığını söylüyordu. Son olarak da bana defalarca vurdu. Ben de şikayetçi oldum ve uzaklaştırma kararı çıkardım.
İş için aldığı güvenlik sertifikasını bundan dolayı kaybetti.
İki hafta sonra tekrar konuştuk. Ben aradım. Beni sevdiğini ama olamayacağımızı söyledi. Hatta beraberken ona mesaj atan ama cevap vermediğini söylediği birileriyle konuştuğunu öğrendim.
Bana öyle umutlar verdi, öyle anlar yaşattı ki Ben hâlâ "Bu aynı adam mı" diye düşünüyorum. Her şeye rağmen ona karşı içimdeki acı, öfke ve sevgi hiç bitmiyor.
Rumuz: İçimdeki öfke

YANIT

Hayretler içindeyim, bütün bu yaşadıklarını nasıl bu kadar basit şeylermiş gibi anlatıyorsun. Yaşadığın şiddeti neredeyse küçümser gibi görünüyorsun.
Sevgili kızım işte şiddetten cinayete kadar giden yol bu şekilde ilerliyor. Başta basit dokunuşlarla, itip kakmalarla başlayan şiddet giderek dayağa, yumruğa tekmelemeye kadar gidiyor. Bunun da ötesinde bıçaklamak, boğmak, kurşunlamak var.
Kadınların en büyük zaafı bunu görememek, sevdikleri insana bunu asla kondurmamak.
Oysa kadın cinayetlerini işleyen erkekler kendi halinde, sıradan, normal görünümde insanlar olabiliyor.
Kadınlar ise hâlâ kendilerini sevdiğini düşünerek onlarda bu şiddeti göremiyor. Bu da onların sonunu getiriyor ne yazık ki.