Boşanmak isteyen kadın olunca erkek bunu gurur meselesi yapıyor. İlk aklına gelen de kadını çocuklarıyla cezalandırmak oluyor.

Merhaba Güzin Abla, yazılarını okudukça kendime bir yol çizeyim diyorum ama işin içinden çıkamıyorum. Benim de maalesef eşimle çok büyük sıkıntılarım var. 33 yaşındayım, 3 çocuğumuz var ve 15 senelik evliyim. Eşim çalışmıyor, üçüncü kez işi bıraktı son 4 senede, çünkü iş istediği gibi değilmiş
Ben de çalışıyorum. 3 senedir beni her gün aşağılıyor, "Sen ne bicim annesin, sen ne biçim kadınsın, nasıl insansın" diye. Beni dövmüyor ama dili ile her gün aslında beni dövüyor.
Artık ciddi olarak boşanmayı düşünüyorum. Boşanma konusu, ayakları yere basan kadınlar için daha kolay deniliyor. Kadınlarımız çevre baskısından dolayı ayrılmaktan çekiniyor.
Büyük oğlum önceleri yanımdaydı. Bir şekilde oğlumu etkiledi. Hep beni kötülüyor, oğlum da onun etkisi altında kalıp benimle konuşmak bile istemiyor. Hepsi demiyorum elbette ama boşanmak isteyen kadın olunca erkek bunu gurur meselesi yapıyor. İlk aklına gelen de kadını çocuklarıyla cezalandırmak oluyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
Bir yanım "boşan, kurtul" diyor ama bir yanım da "çocuklar ne olacak" diyor.
Abla bana bir yol göster. Yolumu kaybetmiş gibiyim.
Rumuz: Sorun çocuklar

YANIT

Sevgili kızım, dünya gelişiyor, toplum değişiyor, ancak evlilik ve ailevi sorunlarda hiçbir şey değişmiyor. Açık söylemek gerekirse, aslında her iki taraf da bu çocuk konusunu koz olarak kullanıyor. Kadın kocası boşanmak isteyince çocukları göstermemekle tehdit ediyor. Erkek ise gücünü ya da parasını kullanarak çocukların velayetini almakla tehdit ediyor. En çok ileri sürdüğü şey, "çocuklarımın başka birine baba demesine katlanamam" sözü. Çünkü aslında eşinin boşandıktan sonra bir başkasıyla evlenmesinden korkuyor.