Kıymetli okurlarım, 3 Aralık Dünya Engelliler Günü'nde burada yayınlanan "Bayramdır Bayram" başlıklı yazıma bazı geri dönüşler aldım.
Bana düşüncelerini aktaran okurlarımız, bugünün bir bayram havasında geçirilmesine katılmışlar. Ancak Engellilerin sorunlarının konuşulmasının ihmal edilmemesinin gerektiğini de ilave etmişler.
Evet bu düşünceye bende katılıyorum. Yalnız bir farkla... O da: Sorunları konuşarak oyalanmamaktır. Maalesef şu teknoloji çağında, Biz Engellilerin birçok sorunu var. Bunların bazıları küçük küçük dokunuşlarla aşılacak meselelerdir.
Mesela Bizim Simav'da belediye binasının asansörü yok... Dolayısıyla, tekerlekli sandalyeli Engelliler binanın ikinci ve üçüncü katlarına çıkamıyorlar.
Dikkatinizi çekerim... Alt tarafı bir asansör diyorum... Biliyorsunuz... Bunun illa binanın içinden yapılması gerekmiyor. Günümüzde asansörlerin binanın dışına monte edilen modelleri de var. Tabi gerekli olan bunu önemsemektir.
Yeri gelmişken, bir konuya daha deyineyim... Efendim geçenlerde yaptığım İstanbul seyahatinde bir Engelli olarak, o kadar sorun tespit ettim ki, bunları yazmaya kalksam, köşenin alanı yetmeyecek...
Ama şunu avucumun içi gibi biliyorum... Benim tespit ettiğim sorunların tamamı İstanbul'da yapılan Toplantılarda, Engelliler tarafından konuşuluyor.