Atina'da bir sayı ile alınan yenilgi sonrası İstanbul'da galibiyet için her şey hazırdı. Tribünler tıklım tıklım, oyuncular moralliydi. Yunanistan'ı yenebileceğimizi orada göstermiştik. Ama her maçın hikayesi farklı oluyor. İstanbul'da işin mücadele kısmında sorun yoktu ama bitiricilik ve ikinci yarıda organize olma konusunda büyük sıkıntılar yaşadık yine. İlk yarıda Sloukas'ı oyundan düşürdük, hücumlar çok iyi işledi ama çok kolay atışlardan isabet bulamayınca Yunanistan umutlandı ve devreyi 36-33 önde bitirdi.Larkin'e inanılmaz baskı3. çeyrek ise tam bir kabustu bizim için... Yunanistan kısaları her zamanki gibi oyunu okumakta, sakin kalıp en doğru şutu bulana kadar hücumları organize etmekte ustalar. Bu konuda bizden daha iyiler. Nitekim 3. çeyrekte neredeyse hatasız oynadı konuk ekip. Biz ise hiç bir çözüm üretemedik. 62-46'lık skor sonrası yine aynı Atina'da olduğu gibi can havliyle 14-0'lık seri yakalayıp skoru 62-60'a getirdik. Taraftar coşmuş, takım ivme yakalamış, galibiyetimiz için her türlü ortam hazır olmuştu. Ama Yunanistan