Aslında ilk yarıdaki oyun, 10 sayılık farka rağmen ikinci yarı sıkıntı yaratacağını gösteriyordu. Daha doğrusu ilk yarıdaki istatistikler. Maccabi 13'te 1 üçlük atmış, herşeyi kaçırıyorlar. Sen ritmini bulmuşsun. Ama maç bir türlü kopmuyor. Çünkü kaçırdıkları hemen hemen her topun hücum ribaundunu aldı Maccabi takımı.

Bir de Fenerbahçe Beko tam 10 top kaybı yapınca, tabiri caizse 'iğrenç' bir basketbol oynayan Maccabi'ye karşı sadece 10 sayılık avantajla soyunma odasına gitti. Böyle bir takımı yakalamışken ilk yarıda işi bitirmesi gerekiyordu Sarı-Lacivertliler'in. Çünkü 13'te 1 üçlük isabet oranı illa ki artacaktı. Nitekim Fenerbahçe 3. periyodun başında Hall'ın 3 adet 3'lüğü ile farkı 19'a (57-38) çıkarmasına rağmen, Maccabi 1-2 şut sokunca birden oyuna ortak oldu. Hücum ribauntlarını almaya devam ettiler. Biz ise oyun konsantrasyonundan biraz kopunca 20-30 sayı farkla bitmesi gereken maç 4 dakika kala Maccabi'nin 71-70'lik üstünlüğü ile geçildi.

Sonrasında akıllar başa geldi. Savunma sertleşti. Biraz doğru hücum ve çizgiye gidip kazanılan serbest atışlarla, zor da olsa galibiyet geldi. Son şampiyonun son hali çok düşündürücü. 18 sayılık fark Fenerbahçe'nin iyi oyunundan değil, Maccabi'nin kötü ötesi bir performans sergilemesinden kaynaklandı. Şampiyon kadrodan giden üç oyuncu yetenek olarak 'süper star' değildi belki ama hepsinin oyun aklı üst seviyedeydi. Hatta bu ekibe Sertaç'ı da dahil edebiliriz. Sertaç, Davis, Guduriç ve McCollum'un basketbol zekasının toplamı, şu anki mevcut kadronun toplamından daha fazla maalesef.