BU yazı kaleme alındığında Alaska'daki Trump-Putin görüşmesi henüz başlamamıştı. Siz bu satırları okurken iki başkan basının karşısına çıkıp Ukrayna savaşının sona erdiğini ilan etti mi bilemiyorum.

Fakat toplantının sonucu ne olursa olsun, Amerikan ve Rus bakış açısında bir değişikliğe yol açmayacağından neredeyse eminim.

ABD Başkanı Trump'ın uzun süredir Nobel Barış Ödülü hayali kurduğu sır değil.

Geçen hafta Azerbaycan ve Ermenistan arasındaki görüşmede bu en net haliyle kameralara yansıdı.

Azerbaycan Devlet Başkanı İlham Aliyev kusursuz İngilizcesiyle Trump'ın bu ödül için aday gösterilebileceğini açıklarken ABD Başkanı mutluluğunu gizleyemiyordu.

Trump için iktidara gelmeden önce "Bir gün içinde bitireceğini" söylediği Ukrayna-Rusya savaşı da artık Nobel mücadelesinin en önemli ayağı.

Fakat iki liderin hem düşünce tarzı hem hamle biçimi taban tabana zıt.

SATRANCA KARŞI MONOPOLY

ABD Başkanı, siyaseti daha çok bir Monopoly oyunu gibi görüyor. Kapitalizmin sıkıştırılmış hali olan bu oyun en hızlı şekilde bütün bölgelere, unvanlara sahip olmak üzerine kuruludur.

Trump da dünya siyasetinde aynı şeyi kendisi için istiyor. Papa'nın ölümünden sonra yeni Papa seçimine ilişkin fikri sorulduğunda "Keşke ben seçilseydim. Hayatta en çok Papa olmayı isterdim" cevabını vermesi tam bu yüzden.

Trump Ukrayna'da çözümden ziyade hızlı bir sonuç alma peşinde. Onun için toprak veya madenlerden feragat etmekle, ekonomik teşvik ya da tehditler aynı kapıya çıkıyor.

Putin ise siyaset sahnesinde hep soğukkanlı bir satranç oyuncusu oldu. ABD'li güvenlik danışmanı Brzezinski'nin Soğuk Savaş sonrasına yön veren 'Büyük Satranç Tahtası'nı kendine uyarladı.

Uzun yıllardır karşılaştığı her mücadelede kendisi için geçerli bir çıkış yolu bulabildi. Bugün ise ABD Başkanı'nın aksine ne barışa ne de karşısındaki iradeye çok güveniyor. Ama şu anda en çok ihtiyacı olan şey, uluslararası alanda kabul görmek. O da masanın diğer tarafında bulunuyor.

Şimdi tarihi bir kavşak bu iki zıt karakteri buluşturdu. Potansiyel bir barış, birine Nobel ödülü diğerine dışlandığı Batı dünyasına "dönüş" imkânı sunuyor.

Fakat denklem çok boyutlu. Oyun Monopoly'ye mi, satranca mı dönecek, bekleyip göreceğiz...

YEMEĞİNE İTALYANLAR GİBİ SAHİP ÇIK

DÜNYACA ünlü yemek sitesi Good Food'da geçenlerde herkesin yapabileceği kolay öğle yemeği olarak İtalyanların meşhur "cacio e pepe" yemeği tarifi verildi.

Peynir ve biber anlamına gelen "cacio e pepe" bizim çoban salatası gibi basit bir tarif. Zaten Lazio bölgesindeki çobanların yemeği olarak kabul ediliyor.

İçeriği makarna, peynir ve karabiberden oluşuyor.

Fakat Good Food'da yer alan tarifte geleneksel Pecorini Romana peyniri yerine Parmesan kullanılıp bir de tereyağı eklenince İtalya'da kızılca kıyamet kopmuş.

Bunu geleneksel tariflerine ihanet olarak gören İtalyan Restoran İşletmecileri Derneği, Roma'daki İngiliz büyükelçiliğine protesto mektubu yolladı.

İtalyan medyası "Tanrı makarnamızı korusun" manşetleri attı. Sokak röportajlarıyla İngilizlerin bütün yemekleri berbat ettiği ispatlandı. Tarifi yayınlayan Good Food, mesaj ve tehdit yağmuruna tutuldu.

Sonuçta Good Food, sitedeki tarifi İtalyanların istediği şekilde değiştirmek zorunda kaldı.

Dünya yanarken pek de umurlarında değilmiş gibi görünen Akdeniz halklarının söz konusu yemek olunca dünya savaşı çıkaracak bir kenetlenme yaşaması enteresan.