Olan bitenler, her gün sayfa sayfa önümüze çıkıyor.

Gazeteciler, televizyoncular, sunucular, spikerler, artık kim varsa iddialar ile göz altına alındılar.

İddialar korkunç.

İlk 2 satırını okudum, gerisini açıkça okumaktan vazgeçtim.

Ben ülkenin gündeminden yorgunum, hepsini okuyup detaylarını öğrensem ne olur.

Ben hakim değilim.

Ben savcı değilim.

Karar verecek ve yargı dağıtacak biri hiç değilim.

Ülkenin savcıları var, hakimleri var, elbette ki iddialara bakacak, delilleri toplayacak ve karar vereceklerdir.

Hukuk ve adalet hepimize lazım.

Ben konuya tamamen insani taraftan bakıyorum.

Ben konuya kadınlar tarafından bakıyorum.

Ve gördüğüm ve okuduklarımdan sonra, anladım ki kadınlar linç kültürüne bayılıyor.

Kadınlar daha sert.

Yahu bu ne acele.

Yahu bu ne telaş.

Mehmet Akif, adamı hiç tanımam ve hiç karşılaşmadım.

Ama adam, karşıdan bakıldığında terbiyeli, aklı başında, düzgün görünen bir adamdı, siyasi yakınlığı beni hiç ilgilendirmez.

Savcılar hakimler tüm delileri didik didik edecek ve sonunda karar verecektir.

Yok sosyal medyada, yargıyı dağıttılar.

Ve karar verdiler.

Adamı lime lime ettiler.

Adamı tekmelemek için, meğerse ne kadar çok insanın ayakları hazırmış.

Benim anladığım, kadın ya da erkek, kimlerin olduğu önemli değil.

Yeter ki biri herhangi bir sebeple yere düşsün, başlayalım tekmelemeye, linç edelim ve o her kimse hayattan yok edelim.

O her kim ise, annesi varmış, çocukları varmış, ailesi varmış kimin umuru.

Hepsi yok olsunlar.

Olayı okursun, haberdar olursun ve beklersin değil mi

Beklemek bu kadar zor mu

Bu linç severlik hali, ülkenin birlik beraberlik duygusu içinde çok tehlikeli.

Yere düşmüş ya.

Tekme atma arkadaşlığı hazır.

Ayaklar hazır hadi tekme atalım arkadaşlar.

Ben kişisel olarak yemin ederim ki lince hiçbir konuda ortak olmayacağım.

Yahu kadınlar merhametiniz yok mu kimseye.

Memelerinden süt akan kadınlar, bebeklerini besleyen kadınlar lince neden ortak oluyorsunuz ki.