45yıllık meslek hayatımın en acılı günleri; PKK terörünün aldığı canlara karşı duyduğum çaresizliklerle geçti.

Cenaze evlerinde, şehit cenazelerinde muhabir olarak çok ağladım.

Bizim de korktuğumuz oldu...

Bir tek örnek vermek gerekirse; Hürriyet'in Ankara temsilcisiyken TRT'de yaptığım bir konuşma nedeniyle odamın balkonunda patlatılan bombayla ölümden dönmüştüm.

Yıllar böyle geçti. O dönemlerin cumhurbaşkanlarıyla, başbakanlarıyla, genelkurmay başkanlarıyla, içişleri bakanlarıyla, MİT müsteşarlarıyla tek konumuz bu terördü.

Biz soruyorduk. Onlar cevap veriyordu.

Ama PKK terörü bir türlü bitmiyordu.

Canlar gidiyordu. Civanlar gidiyordu.

Bir gün rahmetli Ecevit'in başbakanlığında Öcalan'ı Türkiye teslim aldı.

O gün Öcalan, "Hizmete hazırım" demişti. Ama bir türlü bu gerçekleşmedi.

Dönemin MİT Müsteşarı Şenkal Atasagun'la uzun uzun konuşmuştuk.

Hiç unutmuyorum Atasagun bugünkü gibi bir çözüm önermişti...

Ama olmadı.

Sonunda peş peşe sınır ötesi operasyonlar yapıldı.

"Niye sınırlarımızın ötesi" diye soruluyordu.

Zeytin Dalı, Barış Pınarı derken...

Türkiye Cumhuriyeti kararlılığını göstermişti.

Geldik bugüne...

Öcalan nihayet demokratik mücadele için PKK'yı feshetti.

Arkadaşlar;

Bu tarihi bir olaydır. Bu milletin başarısıdır.

Bugüne kadar gelen süreçte mücadeleyi yürüten herkesi kutluyorum.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın iradesini...

MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli'nin bilgeliğini...

Askerimizin kahramanlığını, komutanlarımızı, Dışişleri Bakanı