AYBÜKE sesi titreyerek anlatıyor:

"Ah Gülhan ahhhh."

Ne yapsa kurtulamamıştı Gülhan.

Mehmet'le 3 aylık bir arkadaşlıktan sonra;

"Olmaz Mehmet bu kıskançlıkla böyle gitmez" demiş ve ayrılmıştı.

Ama ne yazık ki;

Bu ülkede "ayrıldım" diyerek bir türlü "ayrılamayan" kadınların kara kaderi onu da takip etti.

Ev arkadaşı Aybüke aslında hepimizin gözleri önünde gerçekleşen bu kara kaderi anlatıyordu.

En acı cümle ise şuydu:

"Uzaklaştırma kararı çıkarttı. O saplantılı adam tam 7 kez bu kararı ihlal etti."

Gülhan bunu karakola söyledi. Devlete söyledi. Savcılığa gitti.

Mahkemeden uzaklaştırma kararı çıkarttı.

Peki sonuç...

İşte Aybüke bunu anlatıyor:

"Sürekli taciz ediyordu. Batıkent'e taşındı, Batıkent'teki evini buldu. Mamak'a gitti, Mamak'takini buldu. Etlik'tekini buldu, benim burayı buldu. Her yeri buldu."

İşte bütün bunlar olurken...

Yani katil Gülhan'ın peşindeyken...

Yani katil 7 kez uzaklaştırma kararını ihlal etmesine rağmen.

Yani Gülhan'ın bu ihlalleri 7 kez bildirmesine rağmen.

Kimse duymadı.

Gülhan sanki bir gerilim filminin içine düşmüştü.

Ama ne yazık ki gerçekti.

Aybüke işte bunu anlatıyor:

"2 yıl boyunca peşini bırakmadı. En son benim yanıma geldi. Burayı da bulmuş. Dün işe gitmek için çıktığında gözünü, ağzını, kafasını, her yerini parçalamış. Bilinci kapalı yatıyor, duaya ihtiyaç var. Biz bittik. 2 senedir uğraşıyor. Kaç kez uzaklaştırmayı ihlal etti. 7 kez ihlal, bir ceza bile verilmedi."

Ben işte bu son söze takıldım:

"Biz bittik. 2 senedir uğraşıyor. Kaç kez uzaklaştırmayı ihlal etti. 7 kez ihlal, bir ceza bile verilmedi."

Aybüke'nin "Biz bittik" sözünü buraya bir utanç tablosu gibi asıyorum.

Olay Ankara'da yaşanıyor.

Merak ediyorum...

Acaba Gülhan'ın 7 kez attığı o çığlık neden duyulmadı

Benim bildiğim polis ve savcılık kayıtları ile Aile Bakanlığı arasında iletişim bağı var.

Yani polisteki bu tür kayıtları Aile Bakanlığı da görüyor.

Öyleyse Aile Bakanlığı o çığlığı neden duymadı

Önceki gün 7 kez "imdat" çığlığı atan Gülhan'ı kaybettik.

Bu ülkede katledilen kadınların kara kaderi Gülhan'ı da yakaladı.

O yüzden soruyorum:

"Sayın Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanı Mahinur Özdemir Göktaş. Yaptığınız çok iyi hizmetler olduğunu biliyorum. Birçoğunu ben yazdım. Bu konulardaki hassasiyetlerinizi de biliyorum. Lütfen bu konuyu araştırın. Gülhan'ın çığlığı neden duyulmadı Acaba bir bürokratik rehavet mi var"

Evet arkadaşlar.

Peşindeki katilden 2 yıl kaçan;

Uzaklaştırma kararı alıp 7 kez devletinden yardım isteyen Gülhan;

Önceki sabah işe gitmek üzere Ankara'nın Keçiören ilçesi Yükseltepe Mahallesi'ndeki evden çıktı...

Ve şimdi yok...

Gülhan delik deşik edildi.

Bunun bir cevabı olmalı.

Bunun bir karşılığı olmalı.

Bunun bürokrasi içinde bir soruşturması olmalı.