Ölüdeniz'in kum burnunda...

Dünyanın en güzel plajlarının birinde...

Dalgaların vurduğu uçsuz bucaksız sahilde...

İki çocuk öylece denize ve dalgalara bakıyor;

Sanki birazdan bir filmin ilk sahnesini başlatacaklarmış gibi...

Öylece duruyor, sessizce bakıyorlar.

O kadar bekliyorlar ki...

Gözetmen gelip soruyor:

"Neden girmiyorsunuz çocuklar Bakın yarış başladı."

Arkadaki çocuklardan birisi cevap veriyor:

"Amca o denizi ilk kez görüyor."

Evet arkadaşlar, bu diyalog önceki hafta Fethiye Ölüdeniz Kumburnu'nda yıllardır düzenlenen bir etkinlikte yaşanıyor...

"Engelsiz Kulaçlar."

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

Biliyorum, Türkiye'de çok büyük meseleler var.

Dünyanın en aşağılık yaratıkları olan 'Yenidoğan Çetesi'nin yaptıkları ortaya çıktıkça...

Her gün yüreklerimize kezzap dökülüyor.

Her sabah acılı haberlerle uyanıyoruz.

TUSAŞ gibi bir gözbebeğimize saldırıyorlar; şehitlerimiz var.

Ama inanın, o meselelerin uzağında;

Beni bu milletin o harika vicdanına, o muhteşem ruhuna taşıyan bir etkinlik bu.

İçimde moral rüzgârları estiren bir festival.

Her yıl Türkiye'nin bazı bölgelerinden engelli çocuklarımız seçiliyor.

Ölüdeniz'de düzenlenen yüzme festivali için Fethiye'ye getiriliyorlar.

Anneler, babalar, kardeşler tam bir festival.

Sadettin Saran'ın organize ettiği, Fethiye Belediyesi'nin ve Ercan Torunoğulları'nın ev sahipliğinde düzenlenen "Engelsiz Kulaçlar" yüzme yarışları...

O çocuklardaki yarış heyecanını görseniz.

Annelerin, babaların yüzlerindeki mutluluk.

Bu yıl sanıyorum 10 ya da 12'ncisi düzenlendi.

Bu defa İstanbul Zihinsel Engelliler İçin Eğitim ve Dayanışma Vakfı oradaydı.

Çocuklar için tam bir resmi madalya töreni yapıldı.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

Öyle ki...

Fethiye Kaymakamı İsmail Hakkı Ertaş'tan Belediye Başkanı Alim Karaca'ya...
Cumhuriyet Başsavcısı Günşafak Karartı'dan Sahil Güvenlik Komutanlığı'na kadar devlet tam kadro oradaydı.

Madalya töreni büyük bir ciddiyetle gerçekleştirildi.

O ciddiyetle birlikte o çocuklar sanki bir olimpiyat madalyası alırmışçasına ay yıldızlı bayrağın gölgesinde gururluydular.

Anneler gözyaşlarını saklıyor, babalar çocuklarının mutluluğuna kapılıp gidiyordu...

Evet;

O çocuklardan bazıları ilk kez denize giriyordu.

Bazıları bir olimpiyat heyecanıyla yüzüyordu.

Sessiz sedasız ve cıvıl cıvıl bir törendi.

Sessiz sedasızdı, çünkü bu güzelliği yaratanlar özellikle bir "tanıtım" ya da "şov" niyeti taşımadıkları için öyle geniş tanıtımlı basın toplantıları falan düzenlemiyorlar.