Turgut Bey, her sabah kızı Sema'yı motosikletiyle okula götürüyor. Sırtına alıp merdivenleri çıkartıyor...Akşam gelip yine aynı şekilde kızını sınıftan alıyordu...DHA İzmir'den Kadir Özer'in çektiği bu fotoğraflar beni öylesine etkilemişti ki...Sema otizmliydi.Annesi Şükriye Hanım ve Turgut Bey neredeyse bütün hayatlarını bu ikinci çocuklarının okumasına ve hayata tutunmasına adamışlardı.Turgut Bey bir apartmanın temizlik görevlisiydi... Eşi ve iki çocuklarıyla hayatın bütün güçlüklerine direniyorlardı.O günkü yazımda "keşke" diyerek okul yönetimine tavsiyede bulunmuştum.Orta Ağır Zihinsel Şube'si olan bir okulda engelli yolu nasıl olmazdı...Sonradan öğrendim ki okulun engelli yolu varmış. Ama Sema'nın tekerlekli sandalyesi yok...Sema 8'inci sınıfı başarıyla bitirmiş, karnesini almıştı.Haberin DevamıSAĞ OLSUN İZMİR VALİSİYazımın sonuna doğru İzmir Valisi Yavuz Selim Köşger'in dikkatini çekmiştim.Çevresinden duyduğum kadarıyla Vali Köşger, vicdan sahibi, dürüst ve çalışkan bir isimdi.Doğrusu içimden de "Umarım bu çağrı Vali Bey'e ulaşır" diye geçirmiştim...İki gün sonra DHA muhabiri Kadir heyecanla aradı: "Abi, Vali Bey Sema'ya akülü sandalye hediye edecek. Fotoğrafları çekip haberi servis edeceğim..."Nasıl sevinmiştim...DHA Genel Müdürü Celal Korkut işe başladıktan sonra bu tür insan hikâyeleri artmaya başladı.Küçük bir ayrıntı gibi gözüken "büyük hikâyeler".Bir gün Doğu illerimizde kadına şiddete karşı köy köy gezip kadınları bilinçlendiren jandarma kızlarımızın hikâyeleri...Bir başka gün günde 200 hasta bakan genç bir doktorumuzun hikâyesi...İzmir'den Sema'nın ve elbette babası ve annesinin hikâyesi de böyle bir şeydi...Ve Vali Köşger aileyi Valiliğe davet edip Sema'nın akülü sandalyesini hediye etti.UZAKLARDAKİ KÜÇÜK BİR MUTLULUKFotoğraflarda anne ve babanın yüzüne baktım.Büyük güçlüklere karşı inançla Sema'yı okula gitmeye ikna edip özgüven sağlamışlardı.Sema sınıfı başarıyla geçip karnesini almıştı.Sema'nın artık bir akülü sandalyesi vardı. Ve bu fotoğraf bana göre