1) YERÜSTÜNDE HANİFE TEYZE'NİN GÖZYAŞLARI HANİFE Teyze o sabah neşeyle kalktı. Buzağılarına gözü gibi bakıyordu.Koşa koşa gitti ağıla. Sarıkıza şöyle bir baktı. Sevdi, öptü, okşadı, işe koyuldu.Bütün hayatıydı onlar.Kocası Erol bir yandan, o bir yandan çalışıyor ve büyükbaş hayvanlarıyla geçinip gidiyorlardı... Ama ne olduysa ertesi gün oldu...Öğleden sonra öyle bir felaket geldi ki...O coğrafyanın bitip tükenmek bilmeyen belası...Ordu'nun Altınordu ilçesini öyle bir vurmuştu ki...Heyelan...Üzerlerine doğru gelen o azgın toprak, bütün hayvanlarını alıp götürmüştü.Güzelyalı Mahallesi perişandı...Olaydan hemen sonra Ordu Valisi Tuncay Sonel bir heyetle oraya gelmişti.Hanife Teyze, valiyi karşısında görünce:"Ah Vali Bey oğlum. Ah uşağum..."Başka bir şey diyemedi, gözyaşlarını tutamadı Hanife Teyze...Hatırlarsanız, Vali Sonel'i daha önce de anlatmıştım.Hani bölgedeki yetim çocuklara, "Babanız hayatta olsaydı ne isterdiniz" diye sorup mektup bekleyen vali vardı ya...Hani mektup yazan yüzlerce çocuğu böyle sevindirmişti ya...Hani mektubunda "Babam bana bir yavru köpek alacaktı. Ömrü yetmedi" diyen küçük kıza bir yavru köpek hediye etmişti ya...Hani yurt bulamayan öğrencilere otelleri bedava açmıştı ya...İşte o vali...Bu defa işte bu fotoğraf geldi Ordu'dan...Vali Tuncel Sonel, Hanife Teyze'ye kaybettiği büyükbaş hayvanları, buzağısını ve köpeğini hediye etti.Hanife Teyze'nin yüzündeki mutluluğa bakar mısınız"Allah razı olsun senden uşağum" diye akıttığı mutluluk gözyaşlarına bakar mısınızSayın Vali Tuncay Sonel...Allah sizden razı olsun...İyi ki varsınız.2) İŞTE HAYATIN BAŞLADIĞI YERDEKİ MELEKKAPISINDA kundaklanmış bebeği gören fırıncı ne yapacağını şaşırmıştı.Terk edilmiş bir bebek ağlıyordu.Çevreden "Vah yavrum. Hangi taş kalpli anne bıraktı seni" diyen sesler.Ne yapsın... Hemen 112 Acil'i aradı.Az sonra bir ambulans geldi. İçinden Büşra indi...Büşra, acil tıp teknisyeniydi. Ve şu kadere bakın ki...Büşra Durmaz'ın 14 aylık bir bebeği vardı.Büşra aldı bebeği, bir güzel kokladı. Muayene etti. Sağlıklı bir kız çocuğuydu.Ama bebek öyle ağlıyordu ki neredeyse yüzü morarmıştı.Büşra ambulansın kapısını kapattı. Millet dışarıda birikmiş, merakla bekliyordu.Aradan zaman geçip de Büşra kapıyı tekrar açtığında, bebek mışıl mışıl uyuyordu.Uyuyordu çünkü Büşra ölüme terk edilmiş bebeği emzirmişti...İşte ikinci fotoğrafımız bu arkadaşlar.Şimdi gelin, "Mucize nedir" diye soralım:Gelin,