Çok güzel paketler, planlar, programlar hazırlıyor ve hatta 'yıl'lar ilân ediyoruz ancak bunları hayata geçirme noktasında başarılı olduğumuz söylenebilir mi

Türkiye'yi idare edenler 2025 yılını 'aile yılı' olarak ilân etmişlerdi. Peki, neredeyse yılın yarısı geride kaldığı hâlde 'aile'yi koruyabilecek ciddî, kalıcı, faydalı adımlar atılabildi mi

"Aileyi korumak" denildiğinde sadece gençlere ya da annelere 'para yardımı yapmak' akla geliyorsa doğru yolda olduğumuz söylenemez. Elbette çocukları, gençleri ve tabiî ki aileleri korumak için yeterli miktarda paraya da ihtiyaç vardır. Ancak bu problemleri çözmek için paranın tek başına yeteceğini, başka tedbirlere ihtiyaç duyulmayacağını kim söyleyebilir

Şunu da ifade etmekte fayda var ki, bu konularda tedbir almak 'karar almak' kadar kolay değildir. Bu bakımdan tedbirlerin gecikmesi makul karşılanabilir. Çünkü işin içinde eğitim gibi önemli bir konu var ve insanları ikna etmek, kalplerini fethetmek, fenalıklardan uzak tutmak zor iştir. Bütün bunlar bilerek uzun dönemli adımlar atılmalı ki kalıcı çareler bulunabilsin.

Aile konusu gündeme gelince gençlik ve evlilik meseleleri de mecburen tartışılır. Hatırlanacağı üzere Türkiye'yi idare edenler pek çok konuşmalarında gençlerin evlenmediğinde ve ülke nüfusunun her yıl daha fazla yaşlandığından şikâyet eder. Bütün ülkeler nezdinde genç nüfusun bir zenginlik unsuru olduğu kabul edilir. Bununla birlikte gençlerin niçin evlenemediklerini sorup araştırmak gerekmez mi

Evlilik yaşının her geçen yıl yükselmesinin elbette pek çok sebebi vardır, ama önemli bir sebebinin "maddî imkânsızlıklar" olduğunu da görmek gerekir. Bunun yayında TV'leri istila eden müstehcen yayınların doğrudan veya dolaylı olarak gençlerin evlenmelerini engellediği de bellidir.

Bugünkü şartlarda değil asgarî ücret ile çalışan, asgarî ücretin iki katı maaş alan bir gencin evlenmesi ve hele hele büyük şehirlerde geçinmesi kolay değildir. Düğün masraflarının en kısılmış hâlinin 500 bin TL olduğu düşünülürse sıkıntının büyüklüğü görülmüş olur.