Yeni bir seneye girdik girmesine ama tuhaf stresli günlerden geçiyoruz. Bu yıl güzel mi, değil mi şahsen henüz ben karar veremedim. Bir sene gibi süren Ocak ayı sonrası hayata tutunmaya çalışıyoruz sanki. Çünkü kiminle konuşsam bir değil bin dert. Bir sıkıntı. Ters giden işler. Zengin de mutsuz. Fakir daha da mutsuz. Orta halliden haber yok. Anlayacağınız karışık, karmaşık, keyifsiz derken "Müzik iyileştirir" diyerek sarılıyorum yeni şarkılara. Pandemi falan filan derken müzik dünyası şükür bir şeyler yapıyor. Yapmaya çalışıyor. Yeni şarkılar da sıra sıra çıkıyor. Kimisine sarılıyorum, kimisini de es geçiyorum. Ama hepsini dinliyorum. En son, Mahsun Kırmızıgül, Ferhat Göçer, Sinan Akçıl, Aynur Aydın, Göksel, Deniz Seki, Ece Seçkin, Hande Ünsal'ı dinledim. Derken şarkılara sarılmak istiyorum. Avazım çıktığı kadar bağıra, çağıra şarkı söylemek istiyorum. Deniz Seki'nin yeni şarkısı "Sızı"nın sözü ve müziği Ayla Çelik'e ait. Ki dinler dinlemez aşık oldum. Tam bir Ayla Çelik şarkısı. Nasıl güzel, nasıl naif. Ve dinle dinle gerçekten dertlen şarkısı... Çok sevdim. Ki Ayla Çelik'te kendi yeni şarkısı için şu ara stüdyoda. Gece gündüz çalışıyor. Aylar önce bana dinletmişti. O şarkıyı dört gözle bekliyorum. Hande Ünsal'ın ben ciddi fanıyım. Her şarkısına bayılıyorum. Daha "Bu ne ya olmamış" dediğim bir şarkısı olmadı. Son "Ah Anlatsam"ını da listeme aldım vazgeçilmezim yaptım bile. Göksel'in "Haklıydın"I da bayıldım. Ki özlemişim uzun süredir Göksel'den böyle bir albüm gelmemişti. Mahsun Kırmızıgül geldi "Hoş Geldi"... Daha doğrusu Mahsun'un 16 yıl aradan sonra çıkarttığı "Hoş Geldin"i zaman zaman açıp dinliyorum. Şarkıları güzel. Dinledikçe de sevdiriyor kendini. Mahsun artık bu kadar ara vermemeli. Sahnelere de çıkmaya başlamadı. Daha sık sevenleriyle buluşmalı. Sinan Akçıl, "Piyanist 2"yi, Ferhan Göçer, "Z Kuşağına"yi, Mabel Matiz "Hanfendi"yi de çıkarttı. Şarkı söylemek lazım. Avazımız çıktığı kadar. Belki dertleri, sıkıntıları az da olsa unuturuz. Geçer biter... Şaziye günlerine ışınlanmak YAZARLAR 05.02.2022 - 13:29 Güncelleme: 05.02.2022 - 13:29 Ya yaşımız ya da dönem gereği sanırım bizler artık pek eğlenmiyoruz. Çünkü hep bir şeyler eksik. Pandemi öncesi ve sonrası diye de zaten ikiye ayrılır oldu gece hayatı. E gündem de malum. Keyif, tat, tuz hep eksik. Hep bir şeyler eksik. Ama tabii bir yerden de tutmak, keyif almak, nefes almak gerek. Geçen hafta Cumartesi uzun süredir niyet ettiğim Baran Bayraktar'ı dinlemek için Kuruçeşme'deki Korto'ya gittim. Baran sahneye çıktı. Bir şarkı, iki şarkı, üç şarkı derken, bir an kendimi eski Şaziye günlerinde hissettim. Ki benim ve benden önceki neslin çok iyi hatırladığı bir Şaziye geceleri vardır. Kenan Doğulu sahneye çıkar ve efsane sahne yapardı. İstanbul ve sonrasında Bodrum'da Şaziye geceleri yaşanmaya başladı ki, hiç unutulmaz. Başkaydı... Keyifliydi. Dönem gereği de güzeldi galiba... O yüzden hala aklımızda. İşte o gece Baran ile o duyguya gittim bir an. Baran'ın sahnesi ve tarzı gereği çok rahat. Ekstra rahat hatta ve izleyenleri ile