Enteresan bir maçtı. Enteresanlığı, Fenerbahçe- Gaziantep maçı olması değildi. Eğer sarı-lacivertliler burada 1 puan verselerdi, Trabzonspor şampiyon olacaktı. Hem de bugünkü maçı oynamadan. Maç tek farka inince F.Bahçeli futbolcularda gerginlik görünüyordu. Bu iş böyledir. Dua etsinler, karşısındaki takım futbolda bizim 'piknik' türü dediğimiz takım şekli. Yani skor ne olursa olsun aynı tempoda oynuyorlar. Ne gaza basıyorlar, ne frene. Yani lig maçı değil de gösteri maçı gibi oynuyorlar. Aslında dün akşamki neticeyle bile matematik olarak ligde kalmış değiller. Giresun'un galibiyetinden sonra... F.Bahçe'de iyi şeyler oluyor. Ama dün gece onlarda da bir süreklilik yoktu. Bir 5 dakika saman alevi gibi parlıyorlar, sonra duruyorlar. En büyük avantajları, belli bir kadro oluşturdu İsmail Kartal. Çıkanın yerine giren, o noktada oynuyor. Yani herkesin ne yapacağı belli. Hatırlayın bazı teknik adamlar vardır, bir oyuncu çıkarırlar, bir oyuncu alırlar, sonra saha içinde 4 oyuncunun yerini değiştirirler. Takım sebze çorbası gibi olur. İsmail bu istikrarı sağladı. Yani teknik adam geldiği günden itibaren F.Bahçe'de başarılı bir grafik çizdi. Zaten bu göreve gelmeden önce, kafasında takımı bayağı canlandırmış, beynini iyi hazırlamış. Tabii İsmail Kartal'ın bu gidişi, seneye F.Bahçe'de kim teknik direktör olacak; onu da bilinmez hale getiriyor. Yani İsmail Kartal, bu gidiş ile Ali Koç'un kucağına bombayı koydu. Ali Koç bombanın pimini çeker, atar mı; yoksa o bombayla devam eder mi; onu göreceğiz.