BİRKAÇ hatırlatma yaparak başlayalım... Erdoğan, CUMHURBAŞKANI seçildiği günün akşamı Devlet Bey ekranlara çıkarak ileride daha iyi anlaşılacak sözlere imza atmıştı.
MHP lideri, "Tezahür eden milli iradeye herkes asgari ölçülerde saygı duymalıdır" ifadelerini kullandıktan sonra Erdoğan'ı tebrik ediyor ve şunları söylüyordu:
Önümüzdeki günlerde çok şey değişecektir, her şey değişecektir.
Öyle gözüküyor. İnşallah Türkiye değişmez...
Geçtiğimiz günlerde SDG YPG kontrolündeki Rojava Bölgesi'nin dış ilişkiler sorumlusu İlham Ahmed, önemli noktaların altını çiziyordu.
Ahmed söyleşinin bir yerinde, "ARADA YABANCI ARABULUCU VAR MI" sorusuna şu cevabı veriyordu:
Kesinlikle arabulucular var.
Şu anda daha fazla ayrıntıya giremem. Rojava'daki durum, Kürt barış süreciyle ilgili herhangi bir müzakerenin yeniden başlaması için çok önemli. Türkiye'nin tam olarak ne istediği açık değil.
Rejimin bu topraklara geri dönmesini mi istiyorlar, İranlılar'ın mı gelmesini istiyorlar Türkiye'nin ne istediğini bildiğini sanmıyorum.
Tüm bölgeyi yok mu etmek istiyorlar...
Bu iki çıkışın altına İngiltere'nin eski Başbakanı Boris Johnson'ın göreve gelmeden önce söylediği cümleleri temel olarak almak gerekiyordu.
Eğer ORTADOĞU'nun nereye gittiğini anlamak, Türkiye'nin geleceğini görmek Kürt meselesinin nasıl çözüleceğini merak ediyorsak Johnson'un sözlerini unutmadan gelişmeleri yorumlamalıyız... Johnson, daha BAŞBAKAN olmadan "Britanya olarak eski dostluklarımızı canlandıracağız. Yeni ortaklıklarla KÜRESEL rolümüze geri döneceğiz" diyordu...
Küresel rol oynamalarının bir yolu da, Türkiye'den geçiyordu. NET! Londra, sık sık yazdığım gibi BREXIT ile AVRUPA'ya veda etmiyordu!
BİRLİK İÇİNDE KALARAK KÜRESEL İDDİA SAHİBİ OLAMAYACAKLARINI GÖRÜYORLAR VE FİŞİ ÇEKİYORLARDI. Bu önemli bir hamleydi. Çok büyük sarsıntı meydana getirdi. Hemen ardından yaşanan 15 Temmuz Kalkışması, Türkiye'nin de yeni bir yol arama gerekliliğini ortaya koydu. Amerika ile Çin arasındaki KÜRESEL mücadelede nirengi noktası ORTADOĞU'ydu.
Buranın vanasını elinde tutan maçı alırdı. Brexit sonrası özellikle SAVUNMA SANAYİİNDE İngiltere ile Türkiye arasında muazzam yakınlaşma yaşandı.
TEKNOLOJİ oradan geliyordu.
Desteklerini esirgemiyorlardı.
Hatta İNGİLİZ BAKANLAR ve medyası atılan adımlara samimiyetle sahip çıkıyorlardı.
15 Temmuz'dan sonra ilk gelen, yardıma koşan Alan Duncan'dı.
TUSAŞ saldırısından sonra da ilk gelen İngiltere Savunma Bakanı John Healey oluyordu.
Birleşik Krallık Ankara Büyükelçisi Jill Morris ve Kraliyet Savunma Çalışmaları Koleji Heyeti, parlayan yıldız Baykar'ı ziyaret ediyordu. Yani İngiltere ile Türkiye arasında NATO'nun dışında ABD'nin uzağında büyük bir YOL ARKADAŞLIĞI, ORTAKLIK inşa ediliyordu.
Bu ÇİN'den Afrika'ya kadar uzanan muazzam bir ekseni kaplıyordu. ORTADOĞU da işin merkezindeydi. Haliyle...
İngiltere BÜYÜK BRİTANYA olarak geri dönmek istiyor, Amerika'dan da alan talep ediyordu. Kendi aralarındaki PAZARLIK-MÜCADELEORTAKLIK
Türkiye'nin önünün açılmasına yarıyordu.
Kabaca bu dengeyi ortaya koyduktan sonra Devlet Bey'in "Öcalan gelsin. Meclis'te konuşsun.
Terörü bitirsin" çıkışını analiz etmek daha sağlıklı olacaktı. Bu satırları yazarken TV'de "REJİM MUHALİFLERİ HALEP'in merkezine girdi" alt yazısını görüyordum. Dün de belirttiğim gibi HTŞ yani Heyet Tahrir eş-Şam örgütü alanda gücünü konuşturan ilerleyen yapıydı. İngiliz istihbaratı MI6'in arkasında olduğu gerçeği, herkesin bildiği SIR'dı.
Amerika da Türkiye de çıkarları doğrultusunda gözünü kapatıyordu.
Bazen... Doğaldı. HTŞ'nin operasyonlarına Türkiye'nin desteklediği SURİYE MİLİ ORDUSU'nun da katıldığı ileri sürülmekteydi.
HALEP'in ESAD'ın elinden alınması, ŞAM ile HALEP'i birbirine bağlayan M5 Karayolu'nun ele geçirilmesi stratejik sarsıntı demekti. Bu tamamlandıktan sonra Türkiye, Suriye'nin doğusundaki YPGSDG ile baş başa kalacaktı...
Bu ihtimalin kapısı aralanıyordu.
Şu anda HALEP'te olanların yansıması belli ki SURİYE'nin DOĞUSUNDA görülecekti...
YPGSDG ile yapılan görüşmelerde, Amerikalılar ile İngilizler arabulucu olarak yer alıyor mu bilmiyoruz. Devlet Bey'in "DEM ile ÖCALAN bir an önce görüşmeli" ısrarı bir şeylerin hızla aktığını gösteriyordu. ESAD rejimiyle mücadele edenler, YERLEŞİK unsurlar değildi. Günü gelince sahadan çekileceklerdi. Burada bizi ilgilendiren birkaç nokta vardı.
Erdoğan'ın ESAD'la görüşme ihtimali ortadan kaldırılıyordu.
Bu net. İkinci olarak da