Bu diziyi ve filmi keyifle ve kaygıyla izledim. Güzel insanların, güzel coğrafyalarda, güzel fon müzikleri eşliğinde yaşadıkları güzel aşkları, ilişkileri izlemekten kim keyif almaz ki Kaygı ise bu yapıtları üreten toplumsal duruma ilişkindi.BUNLAR KİMSiyasal İslamın despotik, totaliter rejimi altında ezilen ülkedeki, kadın cinayetlerini, çocuk tecavüzlerini, doktor gasp ve cinayetlerini, ilk düş kırıklığında silahına sarılanları, "öteki dünya", kadın bedeni üzerine sabahtan akşama kadar saçma sapan yorumları yayımlayanları, refah çöküntüsünü düşününce, dizinin, filmin karakteri için "Kim bunlar, nerede yaşıyorlar, böyle bir ilişkiler evreni var mı" diye düşünmeden edemedim. Böyle bir ülkede, dizi ve filmdeki gibi bir ilişkiler evreni olduğuna inanamadığımdan, aklıma "Bu tür yapıtlar neden var", "Bu metanın tüketicileri kim" soruları geldi.Yazar, araştırmacı, İlknur Bilir yorumunda, bu iki yapıtla ilgili sorularımı kısmen cevaplıyordu: "Türkiye'de şu anda dini tarikat ve cemaatlerin yanında, bir de üst orta sınıfın yaşadığı kolay yoldan 'selamete erme', bunalmışlıklarından kurtulma adına para ile eğitim, terapi kisvesi altında tersi bir yapıyı da görüyoruz. Bu tarz film ve dizilerin öznesi, terapi kamplarında doğru yolu bulduğunu söyleyen, iki saatlik eğitimlere on binlerce dolar ödeyip hayatın sırrını çözen bir kesim." Bilir, "Aşkın Kıyameti" filminin yapımcısı Yılmaz Erdoğan için "Böylesine 'ruhani' bir filmle karşımızda olmasını da esen rüzgâra kapılmış diye yorumluyorum" diyor. (Daha fazlasını okumak için: https:ilknurbilir.medium.com)Özetle karşımızda bunalmışlıklarını aşabilmek, hayatının, ruhunun sırrını çözmek için terapi kamplarına büyük paralar ödemeye hazır bir toplumsal kesim, bunların ağrılarını hafifletecek fantezileri, rejimin simgesel evreni içinde kalmaya dikkat ederek üreten, "satan" sanatçılar ve kültür endüstrisi var. ESKİ BİR HİKÂYEBu "orta sınıf bunalmışlıkları" Türkiye'ye özgün değil; kapitalist toplumların kriz dönemlerinde gelişen "geçmişten koparken geleceği de kaybetme" duygusuyla, kapitalizmin bireylere bir "gelecek", yaşamlarını bu "geleceğe" doğru yönlendirecek ilkeler sunamamasıyla ilişkili.Örneğin, benzer bir durumu 20. yüzyılın ilk çeyreğindeki İngiltere'ye bakınca görüyoruz. İngiltere'nin küresel hegemonyasını, sömürgelerini koruma olasılığı hızla zayıflıyor, aristokratik-burjuva kültürel sentezin