Dev maç öncesinde aklımda geçen seneki 7 golün atıldığı mükemmel karşılaşma vardı. Bu maçın da öyle geçeceğini tahmin ediyordum ama oyun başladıktan sonra taktik mücadele ön plana çıkmıştı. Kale önü aksiyonlar çok azdı. Galatasaray rakip sahada pres yapmak istediğinde Trabzonspor tek toplar ve çabuk paslarla presi devre dışı bırakıyordu.

Fatih Tekke, Galatasaray savunmasının arkasına atılabilecek toplarla tehlikeli olmayı planlamıştı. Okan Buruk, tamamıyla oyuna hükmetme düşüncesindeydi. Teknik direktörlerin istekleri sahaya yansımadı. İki takım da birer şut isabetle devreyi kapatmışlardı. Galatasaray oyun temposunu yükseltmeye çalışırken, Trabzonspor uzun süre bu anlayışa müsaade etmedi.

Hücum bölgesinde Barış çok çalıştı ama istediği gol şansını bir türlü bulamadı. Batagov, Osimhen karşısında sakin kaldı ve onu iyi savundu. Yunus ikinci devre etkisiz gözüktü. Trabzonspor'da Zubkov takımının en iyi ismi olarak ön plandaydı.

Barış, İcardi ile değişirken yine ıslıklandı. Bu işin sonu ne olacak doğrusu merak ediyorum. Son 15 dakikaya girerken Osimhen ve İcardi ikilisi forvet hattındaydı. Sane, oyunun bazı anlarında resmen kayboluyor ama aniden sahneye çıkması savunmalar için çok tehlikeli olabiliyor.