Acı ama gerçek: Kaybettik

Böyle tarihi bir finali satırlara döktüğüm ve sizlerle paylaştığım için çok mutluyum. 1992 Barcelona Olimpiyatları'nda görevlerimden biriydi basketbol...… Larry Bird, Magic Johnson, Michael Jordan, Scottie Pippen ve Patrick Ewing gözümün önündeydi. Dream Team'in altın madalyaya rahat giden yolunu ben anlatmıştım.

Sonrasında yine birçok basketbol maçında görev yaptım ama ilerleyen süreçte yolum tamamen futbol oldu. 12 Dev Adam mucizesi 2000'li yılların bizlere hediyesi gibiydi. Muhteşem oyuncularımız ve başarı hikayelerimiz vardı. Sonra durduk, hatta kaybolduk. Şimdi muhteşem bir dönüş yaşıyoruz. En büyük katkı kimseden korkmayan ve oyuncularına da bu duyguyu aşılayan Ergin Ataman'dan geldi.

Almanya finalini tam 24 yıl beklemiştik. Bu takım yenilmeden 8 maçını da kazanmıştı turnuvada. Maça fırtına gibi başladık. Almanya cevap verdi. Onlara karşı savunmada kusursuz yardımlaşma gerekiyor. İlk çeyrekte buldukları 12-2'lik seri biraz ritmimizi bozmuştu. Savunma bizim en önemli gücümüz. İlk çeyreği kaybederken mücadele ritmimiz yükselmişti.

Wagner'in 10 sayısı ve 3 ribaunduna ikinci çeyrekte Cedi Osman 10 sayı ile karşılık verdi. Oyuna denge getirmiştik. Adem Bona 3 blok ile kritik hamleler yapıyordu. Cedi Osman sanki 20 yaşındaydı finalde. Üçlükler, turnikeler… Dünya yıldızımız Alperen Şengün ikinci çeyrekte oyuna ağırlığını koyarak 15 sayıya ulaştı. İlk yarı sonunda şu gerçek ortaya çıkmıştı; Boyalı alanda kral bizdik. Ribauntlarda 20-15 Almanya üstünlüğünü kırmamız gerekiyordu.

Üçüncü çeyreğe Almanya iyi başladı. Wagner ve Bogna bizi zorluyordu. 101 sayı ortalaması ile turnuvanın en skorer takımı Almanya, ekstra üçlüklerle öne geçmişti. Larkin sakin kalması ve asistleriyle takımı toparladı. Alperen 24 sayıya ulaşmıştı. 3 çeyrek sonunda Ercan Osmani'nin skor katkısı yapamaması enteresandı. Ama Cedi Osman 23. sayısına ulaşmıştı. Şov yapıyordu adeta. Ama Bonga'yı bir türlü durduramıyorduk. Üçlükleri bizi üzüyordu ve 18 sayıya ulaşmıştı.