Galatasaray daha ilk dakikadan itibaren, Bodo'ya "Buradan sana ekmek çıkmaz" mesajını verdi. Doğru ön alan baskısı, tribünlerin şahlandırdığı enerji Norveç ekibini hataya zorladı.

Osimhen daha 3. dakikada golü attı. Ama Galatasaray daha önce benzer maçlarda mücadele dozunu düşürdüğü için ağır bedeller ödemişti. Bunlardan aldığı dersle saldırmaya ve ön alan baskısıyla rakibi hataya zorlamaya devam etti.

Ama ön alan baskısı konusunda çok doğru işler yaptığını söyleyemem. Çoğu zaman tek oyuncuyla yaptıkları bu baskıdan Norveç ekibinin çıkması zor olmadı. Çıkamadığı zamanlarda da top dolaştırıp, hücum elamanlarını yordu.

Sinir bozucu bir soğukkanlılıkları ve ayağa paslarla top hakimiyetleri vardı. 20. dakikadan sonra da öne çıkmaya ve beraberlik golü aramaya başladılar.

Neyse ki tam da o anlarda Yunus'un tek kişilik baskısı, tribünlerin baskısıyla birleşince Norveç savunması topu kale önünde bekleyen Osimhen'e gönderdi.

O da kaleciyi çalımlayıp, topu boş kaleye bıraktı. İlk yarı Galatasaray soyunma odasına 2-0 önde gitse de yürek hoplatan iki fırsatları vardı. Birini bomboş pozisyonda dışarı attı, diğerini de kale direğine nişanladılar.

Oyun disiplininden taviz vermeyen, doğru pozisyonu bulana kadar pas yapan ve ikili mücadelelerde güçlü olan Bodo'ya karşı 2-0'a rağmen şansa ihtiyacımız var. İkinci yarıda da bu şans yüzümüze güldü. Abdülkerim'in son anda ayak koyduğu şut yumuşayıp, Uğurcan'ın ellerinde kalmasa fark 1'e iner ve ciddi sıkıntı yaşardık.