İnsan, şu maçı izlerken, ilk maçta alınan saçma sapan yenilgiye bir kez daha üzülüyor. Elbette şanssızlık var ama Mourinho'nun da hataları damga vurmuştu o maça.

Dün ne kadar doğru şeyler yaptıysa, ilk maçta o kadar yanlış yapmıştı. Elbette Fred'in orta sahada yokluğunu Kadıköy'de çok fazla hissetti Fenerbahçe ama hocanın tercihleri de ortaya çıkan sonucun sebebiydi. Açıkçası Rangers deplasmanında Mourinho da bizim gibi efelense de çok umutlu değildik.

Yine de 'Bir ihtimal' düşüncesi yüzümüzü tebessüm ettirmiyor değildi. İskoçlar maçtan önce 3-1'e rağmen "Mourinho'nun bir numarası vardır" diye tedirgindi.

Fred'in direnç getirdiği orta sahada, hücuma destek veren Talisca'nın bütün güçsüzlüğüne rağmen doğru pozisyon alması ve doğru koşular yapması sayesinde boşluklar bulduk

İskoçlar, teknik ve taktik eksikliklerini sertlikle kapatmaya çalıştı. Ne yazık ki hakem de ilk yarıda çıkardığı 4 sarı karta rağmen, rakibe fazla korumacı davrandı.

Sürekli Türk hakemlerinden yakınan Mourinho, eminim Norveçli Rohit Saggi'den sonra bizimkilere rahmet okumuştur. Belki 100 milyon insan Talisca'nın ceza sahası önünde yediği tekmeyi gördü ama hakem görmedi. Üstelik Talisca'ya sarı kart gösterdi.

Pozisyon ceza sahası dışında olduğu için VAR da karışmadı. Sadece bu pozisyon mu Daha bir sürü tartışmalı kararla geceye damga vurdu. Bütün bu olumsuzluklara rağmen ilk yarı biterken Szymanski'nin attığı harika gol ilaç gibi geldi.

İkinci yarıda en azından 1 gol daha bulup uzatmaya, sonra da tura gideriz diye hesaplar yapmaya başladık. İkinci yarıda sahada tam bir Fenerbahçe fırtınası vardı. Ve yine hakem karşımıza dikildi. Rıdvan'ın eliyle blokladığı topta Rangers aleyhine penaltı kararı çıkmasını bekledik ama ne orta hakem ne de VAR oralı olmadı.