Çok merak edilen ameliyata hazırlık rutinimiz sonrasında kapanan ameliyathane kapıları, aslında hayata açılıyor. Ben o kapıdan yürüyorum hayata, tüm meslektaşlarım gibi.

İçeride yalnızca tıp kitaplarında yazılı teknik bilgiler ya da cihazların soğuk ışıkları yok. Orada, insanın hayatla kurduğu en derin bağlardan biri var; yaşama umudu, iyi yaşama umudu hatta.

'RUHEN HAZIRLANILMALI'

Bir hekim için ameliyata hazırlanmak, yalnızca ellerini steril etmek, maskesini takmak ya da teknik bir sürece adım atmak değildir. O an, bilimin en kesin gerçekleriyle insan kalbinin en kırılgan hislerinin kesiştiği bir eşiğe basmaktır. "Hayata yürüyorum" derken, aslında yalnızca kendi adımlarımı değil, hastamın umutlarını, ailesinin dualarını ve yüzlerce yıllık hekimlik geleneğinin sorumluluğunu taşıyorum.

'SADECE TEKNİK YETMEZ'

Evet, cerrahlık teknik bilgi, deneyim ve soğukkanlılık gerektirir. Ama insan hayatına dokunmanın sorumluluğu, hiçbir zaman yalnızca teknikle sınırlı değildir. O yüzden ameliyata girerken aslında kendime de hatırlatırım; burada yalnızca bir organı onarmıyorsun; bir umudu, bir yaşamı, bir geleceği yeniden mümkün kılmaya çalışıyorsun.