İdrar kaçırma, kadınların yaşam kalitesini derinden etkileyen, çoğu zaman utanç ve yalnızlık hissiyle saklanan bir sorun. Oysa bu durum, sanılanın aksine oldukça yaygın ve modern tıbbın etkili çözümleri var.

SIRA ONLARDA

Genital estetik operasyonlarıyla hayatı değişen kadınlar hikayelerini anlatır da idrar kaçırma operasyonu sonrası yeniden doğan kadınlar paylaşmaz mı duygularını

STRES TİPİ İDRAR KAÇIRMA

ARZU (45 Yaş): Benim sorunum klasikti aslında; öksürünce, hapşırınca, gülerken hatta bazen hızlıca yerimden kalktığımda bile kaçırıyordum. Özellikle kış aylarında grip olunca tam bir kabustu. Sürekli pedi düşünmek, kahkaha atarken istemsizce bacaklarımı çaprazlamak... Arkadaşlarımın yanında bile rahat gülemiyordum. Eşim destek olmaya çalışsa da, bu durum benim için tam bir utanç kaynağıydı. Sosyal aktivitelerim bile kısıtlanmıştı. Dans etmek, uzun yürüyüşler yapmak gibi sevdiğim şeylerden vazgeçmiştim, ya bir kaza olursa diye. Doktorum stres tipi idrar kaçırma tanısı koydu ve bana ameliyat önerdi. Açıkçası ameliyat fikri beni çok korkutmuştu. 'Ya daha kötü olursa' diye düşündüm. Ama doktorumun verdiği güven ve diğer hastaların yorumları beni cesaretlendirdi. Ameliyat kısa sürdü ve ertesi gün evdeydim. İyileşme süreci de düşündüğümden çok daha kolay geçti. Sonuç mu Hayatım değişti! İlk öksürdüğümde kaçırmadığımı fark ettiğim anı unutamam, resmen çığlık atmıştım sevinçten. Artık özgürce gülebiliyorum, hatta iki kat daha fazla! Arkadaşlarımla doyasıya eğleniyorum, dans ediyorum, torunumu kucağıma alıp hopluyorum. Bu, sadece idrar kaçırma ameliyatı değil, benim için yeniden doğuş oldu diyebilirim. Keşke daha önce yaptırsaydım!

AŞIRI AKTİF MESANE

ZELİHA (62 Yaş): Benim sorunum annemin de yaşadığı gibi, 'yetişememe' problemiydi. Tuvaletim geldi mi anında gitmem gerekiyordu. Bazen kapıya kadar gelip anahtarı çıkarırken, bazen de asansör beklerken... İç çamaşırım ıslak eve girmek benim için normal bir hale gelmişti. Özellikle dışarıda olduğumda, sürekli tuvalet aramak zorunda kalıyor, gideceğim yerleri buna göre planlıyordum. Uzun yolculuklar, misafirliğe gitmek tam bir işkenceydi. Geceleri de sık sık tuvalete kalkmaktan uyku düzenim bozulmuştu. Bez kullanmaya başlamıştım, ama bu bile beni rahatlatmıyordu, çünkü o hissi, o kısıtlanmışlığı yaşıyordum. Doktorum bana 'aşırı aktif mesane' teşhisi koydu ve çok korktuğum için önce farklı tedavi seçenekleri sundu. İlaç tedavileri denedik, egzersizler yaptık ama kalıcı bir çözüm olmamıştı. Sonunda ameliyatta karar kıldık. Ameliyat sonrası ilk günler biraz zorluydu ama sonrasında hissettiğim rahatlık inanılmazdı. Şimdi mi Artık tuvalet yarışı yaşamıyorum! O sürekli hissettiğim sıkışma hissi yok oldu. Geceleri rahatça uyuyorum. Uzun yolculuklara korkusuzca çıkabiliyorum, misafirliğe gönül rahatlığıyla gidiyorum. Eskiden bir anda gelen o 'gitmeliyim!' hissi yok artık. Daha rahat nefes alıyorum, hayatın ritmi değişti sanki. Bu ameliyat, bana sadece idrar kontrolümü değil, hayatımın kontrolünü de geri verdi.