Bir yıl önce hepimiz o karanlık güne uyandık... Kimimizin yakını, kimimizin arkadaşı, kimimizin ana-babasıydı enkaz altında yitirdiklerimiz... Dün sene-i devriyesiydi Asrın Felaketi'nin... Hâlâ acımız taze, yüreğimiz buruk, boğazımız düğümleniyor... Kolay kolay da geçmeyecek... Bu kadar büyük bir felaket sonrasında ancak millet devlet el ele yaraları sarabilirdik... Öyle de yaptık... Her şey tam anlamıyla güllük gülistanlık olmasa da epey mesafe aldığımızı geçen hafta bölgede görme şansım oldu. Depremin vurduğu 11 ilde hayat yavaş yavaş rutinine dönmeye başlamış...
Sorunlar yok mu
Elbette var.
Misal, en büyük problem istihdam açığı... Nedeni deprem sonrasında yaşanan göç...Birçok kişi barınma ihtiyacı nedeniyle göç etti... Rakamlar Türkiye İstatistik Kurumu'nun verilerine de yansımış durumda... 6 Şubat depremlerinin ardından felaket bölgesinden 308 bin kişinin göç etti. Bu sayı içerisinde depremde hayatını kaybeden yaklaşık 50 bin kişi de bulunuyor. Hatay en fazla göç veren il. 141 bin kişi şehri terk etti. Onu Malatya takip ediyor. Malatya'dan 70 bine yakın kişi ayrıldı. Kahramanmaraş'tan 60 bin 818 kişi... Adıyaman da göç verdi. Nüfusu 30 bin 191 kişi azaldı. Adana ve Osmaniye'de de tablo benzer. Deprem illerinden göç edenler kendilerine gittikleri yerlerde yeni bir hayat kurdu. Şehirlerden giden insanları geri getirmek kritik...
Gördüğüm kadarıyla da bölgede en çok ihtiyaç inşaat sektöründe. TOKİ'nin deprem konutları nedeniyle iller tam bir şantiye alanı... Ciddi bir eleman sorunu var. Okul ve işyerleri için de mavi yaka ihtiyacı büyük... Beyaz yakada ise banka, çağrı merkezi, muhasebe ve satış alanlarında arayış var. Bugüne kadar depremin yaralarını sarmak için çeşitli adımlar atan hükümetin konuya