İstanbul seyircisi yakından tanır Theodoros Terzopoulos'u... 1992 yılında İstanbul Tiyatro Festivali'nde Bakkhalar'la başlayan buluşma uzun yıllar devam etti, ediyor ve sanırım daha da edecek boğazın iki yakasında.

"Boğazın iki yakası" diyorum çünkü geçtiğimiz hafta, DasDas'ın düzenlediği İO Uluslar arası Tiyatro Festivali'nde Theodoros Terzopoulos'un yazdığı ve yönettiği "İO" adlı oyunu izledik. Mitolojide Inakhos'un kızı İo'nun Yunanistan'dan Trakya'ya, Asya'ya ve nihayet Nil kıyılarına uzanan acılı yolculuğu bir başka renge, bir başka boyuta bürünüyor Terzopoulos'un kısa ama yoğun metninde. 45 dakika süren bir ağıt aslında bu vurucu oyun. Aglaia Pappas'ın gözlerinden, dilinden, sesinden, kısıtlı beden kullanımından seyirciye yansıyan güçlü ve yalın bir oyunculuk... İo'nun dizeleri Terzopoulos'un bizzat sahnede yer alarak yaktığı ağıtlarla bütünleşince mitoloji sınırlarının çok ötesinde farklı bir yolculuğa çıkıyor seyirci. Günümüze sıçramalar yapıyor İo'nun yolculuğu: "Bombalar uçuşuyordu ışık hızından çok daha hızlı Kesif bir duman yanmış kemiklerden oluşan Gece, ahlaken doğru olur mu bu canavarlığı gizlemek diye merak etti Sonra kararını verdi Gökyüzünün ta tepesinde asılı kalacaktı Her şeyleri elinden alınanların son varlığı Sessizlik çöktü ve bir merdiven de olmayınca Olanca ağırlığıyla düştü, kurşun gibi..." Bu yolculuk Filistin'de yaşanan vahşete, şiddete, ölüme ve de dünyanın suskunluğuna bir ağıt olarak yankılanıyor. Sadece Filistin mi Aslında dünyanın her yanında yaşanan acımasızlığa bir gönderme...

Theodoros Terzopoulos antik Yunan dünyasının zengin imgeleri arasından dolaşırken alışılagelmiş kalıpları kıran ve farklı beden diliyle düşün dünyası arasında güçlü köprüler kuran bir yönetmen. Tragedyanın rütüelistik yapısı içinde şiddetin boyutlarını irdeleyen çağdaş yorumları onun tiyatrosunun satırbaşlarını oluşturuyor. İO da böylesi bir hesaplaşma.

Gösteri öncesi, Studio Oyuncuları Genel Sanat Yönetmen Yardımcısı