Dünyanın en iyi dört takımından ikisini karşı karşıya getiren maçın favorisi, hem FIVB Milletler Ligi şampiyonluğu unvanını hem de 1 numaralı koltuğu bizden devralan İtalya'ydı. Yenilmesi gerçekten çok zor bir takımdı.

Egonu gibi dünya çapındaki yıldızlarına hücumda eşlik etmesi için Antropova'yı da eklemişlerdi. Zaten Sylla gibi üst düzey bir smaçörleri, Orro gibi harika bir pasörleri vardı. Yani, takım gibi takımdı.

Böyle bir takımı yenmek için kusursuz, çok ama çok iyi oynamak gerekiyordu. Oyunun her alanında... Serviste, manşette, blokta... İstatistiklerde ne varsa.... Yapamadık!

NE demiştik: Vargas'a hücumda eşlik edecek birilerini bulmamız şart. Bulamadık!

MAÇ sonundaki istatistikler zaten her şeyi söylüyordu:

Melissa Vargas 20.93'le (1743) hücum edebildi. Smaçörlerimiz felaketti: Sakat sakat oynayan Hande 413'le 4, Meliha 410'la 4, Ebrar 413'le 3 sayı alabildi. Derya ise 714'le 7 üretti.

Bütün yaz sakatlıklarla boğuştuk. Yarı final öncesi de Cansu'yu kaybettik. En kritik pozisyonda, İtalya gibi bir takıma karşı, alternatifsiz kaldık.