Bu aralar en çok Hayvanları Koruma Kanunu'nda yapılacak bir değişiklik tartışılıyor.

Buna göre AK Parti, barınağa konulduktan sonra 30 gün içinde sahiplenilmeyen sokak hayvanlarının uyutulmasını teklif ediyormuş. "Uyutulma" sözcüğünün "öldürme" anlamında kullanıldığını da hatırlatmak zorundayım.

Meselenin çok çetrefil bir mesele olduğunun altını çizerek başlayayım.

AK Parti'nin böyle bir teklif getirmesinin altında, bazı sokak hayvanlarının aralarında çocukların da bulunduğu insanlara saldırmasından sonra Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan'ın gösterdiği tepkinin yattığını anımsayalım.

Türkiye'de hayvan severler oldukça örgütlü ve güçlü olsalar da kentli nüfusumuzun bir bölümü, köpekler başta olmak üzere sokak hayvanlarının tehlike saçtığını gerekçe göstererek AK Parti'nin teklifine sıcak bakıyor.

Peki öldürmek çözüm mü

Yanıtımı vermeden önce, 2018 yılında Kars'ın Susuz ilçesinde başlayan, benim de 20 Şubat 2021 günü SÖZCÜ'deki köşemde "Adı Bahtiyar" başlıklı yazıyla aktarmaya çalıştığım bir "Bahtiyar" hikayesini devamında yaşanan gelişmelerle tekrar paylaşmak istiyorum:

Bizim Susuz'da (eski ismi ve ilçede kurulan köy enstitüsünün ismi Cilavuz olduğundan Cilavuz daha çok kullanılıyor) sadece Ziraat Bankası'nın şubesi var.

Bankanın şube müdürleri, banka binasının üzerindeki lojmanda yaşar.

2018'de şube müdürlüğü koltuğunda Hasan Bumin oturuyordu.

Şubat ayında insanın nefesini donduran bir soğuk olur.

Hasan Bey, öyle soğuk bir Şubat gününde bankanın önünde perişan halde bir köpek bulur. Kafasında kürek izleri, derin yaralar vardır köpeğin. O kadar yaşlı ki dişleri dökülmüş, ayağının biri topal.

Kesik kulaklarından belli ki yılların çoban köpeği ve yaşlanınca dövülerek sokağa bırakılmış.

Hasan Bey'in ilk işi köpeği hemen lojmanın bahçesine almak oldu. Ona sarıldı, başını okşadı, sırtını sıvazladı. Yaşadığı acılara inat ismini "Bahtiyar" koydu.

Yıllarca koyun, kuzu sürülerinin etrafında ihtişamlı bir şekilde dolaşan, Kurtlara korku salan Bahtiyar, Hasan Bey'den gördüğü sevgiyle belki de ilk defa mutluluktan kuyruk salladı.

Hasan Bey'i her gördüğünde sevgisini göstermek için bunu tekrarladı, yaşı ve fiziki durumu nedeniyle zor olsa da zaman zaman kucağına atlamaya çalıştı. Bazı günler bahçeye gelip karınlarını doyuran sokak kedileriyle dost oldu. Yemeğini paylaşmakla kalmadı, onları sırtında taşıdı.

Hayvancılığın yoğun olduğu yerlerde Bahtiyar sokağa atılan ilk sokak köpeği değildi elbet. Hasan Bey sokaklarda benzer durumda olan başka köpeklerin de farkındaydı. Çözüm için hemen Susuz Belediye Başkanı Oğuz Yantemur'un kapısını çaldı ve "Bir yer yapalım, bu hayvanlara barınak olsun" önerisinde bulundu.

Aklındaki yeri şöyle tarif etti:

"Öyle bir yer olsun ki özgürce dolaşabilsinler, öyle bir yer olsun ki karınlarını doyurabilsinler, öyle bir yer olsun ki sadece sevenler gel(ebil)sin. Öyle bir yer olsun ki ne trafik kazası yaşasınlar ne soğuklarda donsunlar ne de kurtlar kapsın."

Başkandan olumlu yanıt gelince harekete geçildi. Eski Cilavuz Köy Enstitüsü'nden kalan ahır, artık onlar için yuva olmuştu.

Başlangıçta yatılı okulun yemek artıkları ile doyuruldular, teneke sobayla ısındılar. Hasan Bey