Öyle zor ve acılı günler geçiriyoruz ki... Gözümüze uyku girmiyor. Her sabah kaç yurttaşımızın daha yaşama tutunduğuna dair mucize haberleri bekliyoruz. Dolayısıyla bu ruh halinde futbol konuşmak, yazmak ve izlemek ağır geliyor. Hayat devam ediyor diyenler olabilir. Elbette ediyor, lakin kendimizi gerçeklerden arındırıp başka bir coğrafyada yaşıyor sayabilir miyizDün geceki maçın bir maçtan fazlası olduğunu yaşamak, tek tesellimiz kuşkusuz. Yediden yetmişe, takım gözetmeden, geçmişteki rekabeti ve çekişmeleri unutup Trabzon kenti özelinde tek yürek olmak, sanırım Türk ulusuna has bir özellik. Böyle bir dayanışma, böyle bir kenetlenme ve paylaşım çok önemli. Sadece biz mi Trabzonspor'a rakip olan Basel takımının antrenörü Heiko Vogel'in basın toplantısında yaptığı duygusal katkı görmezden gelinebilir mi "Eğer atarsak, oyuncularıma gol sevinci yaşamamalarını söyledim" demek, saygıdan da öte değerler barındırıyordu. Haftaya oynanacak rövanş maçında düzenleyecekleri bağış kampanyası yaralarımıza samimi bir dokunuş olacak. Siz bu kadar çok takım taraftarını aynı tribünde ve yan yana gördünüz mü Ya bu kadar kulüp başkanını birlikte Keşke bu tarihi buluşmaya bir felaket neden olmasa idi. Ama anladık ki bu ulusun evlatları zamanı geldiğinde geçmişin üzerine bir çizgi çekip, yarınlara dair umutlarımızı koruyabiliyormuş. Maç öncesi tribünleri gördünüz değil mi Duygulanmamak elde değildi. Umarım ve dilerim bir milat olur bu kucaklaşma. Kalemi ele aldık ya. Maça