Hürriyetin başladığı yerde güvenlik başlar. Tersi de doğrudur; güvenliğin başladığı yerde hürriyet başlar. İnsan birey olarak hür olmayı istediği kadar güvende olmayı da ister. Bireyden topluma, toplumdan devlete hürriyet ve güvenlik temel insani gereksinimdir. Bu temel insani ihtiyaçlar ortadan kalktığı zaman insanı hayatta tutan kaide de ortadan kalkar. Kaideyi yerine koymak temel ihtiyaçların giderilmesiyle mümkündür. Temel ihtiyaçların giderilmesi için köklü mutabakat lazım. Mutabakat fikir ve mefkûredir. Dini inançlardan meydana gelebileceği gibi dini inançlardan meydana gelmeyebilir de. Öncelikle insanların bir fikri olmalıdır. Burada bilerek insanların diyoruz. İnsanın fikri vardır ama insanların yoksa toplumsal mutabakat meydana gelmez. Fikir birliği olmadan mefkûre gerçekleşmez. Fikir birliği demek herkesin aynı şekilde düşünmesi demek değildir. Hür ve güvenli bir şekilde köklü bir temelde buluşmadır. İnsanların hür ve güvenli yaşaması için devlet olması gerekir. Devlet yapısının nasıl olması gerektiği ise devletin kurulduğu topraklarda yaşayan insanların fikirleri ile meydana gelir. Halkının fikirlerinden oluşan değerlerinden meydana gelmeyen devletler 'uydu devlet'lerdir. pushfn('ads'); Uydu devletlere paravan devletler de diyebiliriz. Devleti oluşturan vatandaşlarının fikir birliği olmadan kurulan devletlerdir. Başka devletlerin gölgesinde kurulmuştur. Yeni bir toplum meydana getirilememiştir. Kurulan devletin topraklarında yaşayan insanların yaşam şekli kabul edilmemiş başka devletlerin tahakkümü sonucu ısmarlama bir ulus oluşturulmaya çalışılmıştır. Sıfırdan bir toplum oluşturmakla ısmarlama toplum oluşturmak aynı şey değildir. Sıfırdan bir toplum (fikri) inançla oluşturulurken ısmarlama toplum çıkarla oluşturulmaya çalışılır. Günümüz devletlerinin birçoğu ısmarlama toplum oluşturulmaya çalışılan topluluklardan meydana geliyor. Fikirsiz ve mefkûresiz bir toplum. Ismarlama uluslardan meydana getirilen toplumların oluşturduğu devletler her zaman işgale açık olan devletlerdir. Suriye işgali bunun örneğiyken işgal edilen Ukrayna çok daha açık örneğidir. Ukrayna halkı işgal edilen yerlerin 'vatan' olduğunu bile sonradan başka devletlerden öğrenmiş gibi görünüyor. Görünen şu; sanki halkın devletle bir alakası yok, işgale sadece yönetimdeki iktidar karşı koyma fikrindedir. İşgalin nedeni sorgulanmıyor sadece daha güvenli yerlere kaçmayı düşünüyor halk. Bir fikir ve ideal etrafında toplanma yok. Ne için karşı konulacak Gündelik yaşam çıkarı için. Bir de sanki tarihte ve günümüzde hiçbir ülke işgal edilmemiş de işgal edilmeyi ilk defa duyuyorlar gibi. Halkta bir işgal şaşkınlığı var. Bu