Dünya zorlaştıkça, hayat ağırlaştıkça; insan hep geçmişi hatırlıyor. Şartları, imkanları daha kısıtlı olsa da bugünden düne bakınca insan o günleri özlüyor. "Eskiden" diye başlayan cümleler kuruluyor, "eskidendi" sözünün kullanıldığı cümleler artıyor. Ben de eskiye özlem duyanlardanım. Hele bu günlerde! ESKİDEN'LE BAŞLAYAN CÜMLELER En çok çocuklarımıza bakınca kendi çocukluğuma, gençliğime gidiyor aklım. "Şanslıymışız" diye iç geçiriyorum. Annemden, babamdan onların çocukluğunu, gençliklerini dinleyince "Ne kadar şanslılarmış" diyorum. Dünya kalabalıklaştıkça, binalar büyüdükçe, teknoloji geliştikçe daha yalnızlaşmış, dünyalarımız daha küçülmüş gibi geliyor. Oysa nasıl daha sade, daha yalın daha kalabalıkmış hayatlarımız. Yetermiş her şey bize... Şimdi her şeyimiz varken hiçbir şey yetemiyor. Bir çelik bir çomakla saatler geçerken, tahta kızakla zamanı unuturken şimdi ellerinin altında koca dünya ile mutlu olamayan çocukları düşünüyorum. İsim şehir hayvan oynarken, sessiz sinemaya geceler yetmezken hayal dünyamızın içinde kaybolduğumuz zamanları düşünüyorum... Sanal bir oyunda olmayan kahramanların karşısında robotlaşan