Sadece bir erken final değildi dünkü derbi! Bütün sezon boyunca oynanan akıl oyunlarının, TFF'sinden MHK'sına yapısından yalısına yaşanan tüm tartışmaların teraziye çıkacağı bir er meydanıydı.

Lig maçında olduğu gibi "puan önemli, yarış devam ediyor" bahanesine sığınılacak bir randevu da değildi.

O yüzdendir ki rakip hoca tarafından neredeyse sezonun her maçında hedef alınan, 28 maç sonra bir mağlubiyet aldığı için yerden yere vurulan Okan Buruk, son aylarda olmadığı kadar konsantre hazırlanmıştı maça...

Ve futbolcuları da ortaya koydukları mücadeleyle onun yüzünü kara çıkarmadı. Sahada maçı sonuna kadar hak eden bir takım vardı o da 90 dakika sonunda alnının akıyla yarı finale çıktı. Detaylandırırsak...

Okan Buruk, Beşiktaş maçının aksine Lemina, Sara ve Torreira'lı dizilişiyle orta sahayı adeta parselledi, Barış Alper'in üst düzey performansı, Eren Elmalı'nın ona eşlik eden hırsı, Davinson-Abdülkerim ikilisinin ördüğü duvar ve tabii ki Osimhen'in rakip defans üzerinde yarattığı baskı F.Bahçe'yi özellikle ilk yarı sahadan sildi.

2-0 iken maçın 3-4 olmaması biraz şanssızlık, biraz da son top ve son vuruş tercihlerindeki hatalardan kaynaklıydı. Sarı Lacivertiller bir ara 3-4 top üst üste yapamadı. Fred, Amrabat adeta yokları oynadı.

Golle biten ve ofsayt olup olmadığı tartışmalı pozisyon belki de F.Bahçe'nin aklı başında yaptığı tek ataktı. Soyunma odasına 2-1 mağlubiyetle giren F.Bahçe'nin ikinci yarı kazanmak için ekstra bir refleks göstermesi bekleniyordu. Ancak Mourinho'nun bu refleksi gösterecek ne ceserati ne de taktik mentalitesi vardı.