Galatasaray, son Türkiye Kupası'nı 2018-19 sezonunda kazanmıştı, o sezondan beri finali yok... Kupaya en çok sahip takım olmaktan mı kaynaklı bilinmez ama, lig ile kupa maçlarındaki performansı arasında hep ciddi bir fark var.

Elbette bunda geniş rotasyon tercihinin büyük etkisi var. Dolayısıyla özellikle bu aşamalarda gözler oyundan çok rotasyon tercihlerinin performanslarına çevriliyor.

Öncelikle Mertens'in krampon giyerken bile içine nefesiyle ısıtma ihtiyacı duyduğu kadar soğuk ve pek de sağlıklı olmayan bir zeminde oynandı maç.

Boluspor, büyük bir takıma ev sahipliği yapmanın ekstra motivasyonuyla etkili başladı maça... Ön alanda baskı yapmaları, temaslı oyunları özellikle ilk yarı oldukça etkiliydi. Bu detayların altını çizdikten sonra rotasyon tercihleriyle ilgili gözlemlerime geçmek isterim...

YUSUF DEMIR: Okan Buruk'un antrenman performansını defalarca övdüğü ve zaman verememekten yakındığı bir isim Yusuf... Yeteneklerine diyecek yok, dün de Galatasaray adına sahanın en iyi ismiydi.

Pasları, adam eksiltmedeki hünerleri, asisti ve gol vuruşuyla fark yarattı. Yabancı değil de yerli kontenjanında oynayabilse Okan Hoca'nın eli çok daha güçlü olurdu.

EYÜP AYDIN: Genç oyuncu şut yeteneğiyle biliniyordu ve takımını öne geçiren golü atarken bu özelliğinden harika bir enstantane izletti herkese...

Kondisyon konusunda sorun yaşıyor gibi gözükse de çalışkanlığıyla dikkat çekti.