Galatasaray dün kalan haftaların en zor deplasmanına çıktı. Karşılarında topla oynamayı seven, hocası fark yaratan ve hedefl eri olan bir takım vardı.

Fenerbahçeliler için de "acaba" dedirten, heyecan yaratan bir randevuydu şüphesiz! Ancak Galatasaray, maçın başlama düdüğünden itibaren topa ve dolayısıyla oyuna hakim olmasını bildi.

Özellikle Lemina harika bir ilk yarı çıkararak hem Torreira'nın yükünü hafifletti hem de Sara'nın serbest oynarken kafasının rahat olmasını sağladı. Sakatlıklar nedeniyle sağ bekte kendine yer bulan Sallai, 40 yıldır orada oynuyormuş gibi rahattı.

Ve takımı atağa çıkarken çizgiye basarak oyunun genişlemesine Yunus'un ve zaman zaman da Barış Alper'in içeri katetmesine olanak sağladı.

Samsunspor'un hocası Reis, savunmada beklemeyi ve Galatasaray'ın ataklarının kesildiği anlarda topu hızlı şekilde Mouandilmadji ve Holse ile buluşturmayı planlamıştı. Lakin topun hakimiyeti Galatasaray'da olunca Samsun'un bu planının tutması ancak şans toplarıyla ya da SarıKırmızılılar'ın ciddi bir hatasıyla mümkün olabilirdi.

Hele de Davinson'un Abdülkerim'in orta sahaya kadar bastığı, dönen her sahipsiz topu topladığı bir oyunda bu ihtimal çok daha zordu. Galatasaray, topu kullanırken son zamanlarda pek görmediğimiz şekilde sakindi ve ısrarla ekstra pas yaparak savunmada bekleyen rakibinin hatlarını bozmaya çalıştı.