Etkisi sebebiyle ağır bir darbe olan Trabzonspor yenilgisi sonrası, Ludogorets deplasmanı moral bulmak açısından iyi bir çıkış noktası olabilirdi. Ancak Fenerbahçe'nin az forma şansı bulan oyuncuları, daha fazla süre almak konusunda bir niyetleri yokmuş gibi sahadaydı.

Elbette her takımın ana planında yer alan isimler sabittir, ancak fırsat geldiğinde veya takım eksik kaldığında o boşluğu dolduracakların önemi, en az as kadroda olanlar kadar değerlidir. Ama Fenerbahçe'nin yedek oyuncuları, bu durumun ciddiyetinin farkında değil gibiler.

1 ay önceki Trnava maçından sonra "Fenerbahçe başı ağrısın istemiyorsa, yedek oyuncuların performansını yukarı çekmeli" demiştim. Çünkü uzun maratonda sakatlıklar ve cezalı oyuncular kaçınılmaz bir durum. Ve Fenerbahçe'de ana planı oluşturan isimleri yedekleyen oyuncular, aynı coşkulu ve iştahlı oyunu ne yazık ki vadetmiyordu.

İsmail hoca bu durumu, sezon öncesi kamp geçirmeyen veya ufak sakatlıklar yaşayan oyuncuların hazır olmamasına bağlıyordu. Ancak kasım ayının ortasına geldiğimiz şu günlerde, artık bu bahane geçerliliğini yitirmiş durumda.

Çünkü Zajc, Crespo, Batshuayi, Cengiz ve Kent'in performansı, iyileşmiyor, aksine bir önceki günü aratır hale geliyor. Üstelik iyi durumdaki oyuncuları da aşağıya çekiyorlar.

İsmail hoca sinyal veriyor!

19'da 19 yaptıktan sonra iki yenilgiyle bütün sistemin sorgulanması elbette adaletsizce olur.

Ancak ilk ciddi sınav olan Trabzonspor'a karşı hiçbir karşılık verilememesi ve seviye olarak daha düşük bir takım olmasına rağmen benzer sistemle Fenerbahçe'ye karşı oynayan ve galip gelen Ludogorets'e karşı da aynı buhranın yaşanması, teknik ekibe bir uyarı niteliği taşıyor olmalı.