Bir Davanın Anatomisi

ALİ OSMAN AYDIN

24 Ocak 2025'te henüz 14 yaşında olan Mattia Ahmet Minguzzi, 18 yaşından küçük kişiler tarafından sebepsiz yere öldürüldü. Bu cinayet, yalnızca bir çocuğun hayatını değil, toplum vicdanını da paramparça etti. Çünkü Ahmet'in katledilmesinin ardından başlayan hukuki süreç ve taraflar arasında yaşananlar Türkiye'deki adalet sisteminin halini yeniden gün yüzüne çıkardı.

Sanıklar 18 yaşından küçüktü. Haklarında "çocuğa karşı kasten öldürme" suçlamasıyla 24'er yıl hapis cezası istendi. Ancak Türk Ceza Kanuna göre, 15–18 yaş aralığındaki çocuk suçlular hakkındaki ceza, işlenen fiilin ağırlığına bakılmaksızın otomatik olarak indiriliyor. Sonuçta bu yaşta katil olanlar, 24 yıl yerine 12–15 yıl gibi daha düşük cezalar alıyorlar. Yani çocuk öldüren bir "çocuk", hukuk tarafından hâlâ "korunmaya muhtaç" kabul ediliyor. Hukuk, burada merhameti adaletin önüne koyuyor. Ama katile merhameti, maktule değil!

Dava süreci ilginç bir şekilde ilerliyor. Bir önceki duruşmada "reddi hâkim" talebi nedeniyle heyet davadan çekilmişti. Sonraki duruşma ise tanıkların katılmaması gerekçesiyle 2 Ekim'e ertelendi.

Ahmet'in avukatı Rezzan Epözdemir, kendisine ve ailesine gelen tehdit mesajlarını son duruşmada kamuoyuna açıkladı. Ahmet'in ailesi ise en başından beri organize biçimde tehdit ediliyordu. Hatta söz konusu çete, ailenin üzerinde baskı kurmak amacıyla Ahmet'in mezarını bile tahrip etti.

İnsan şunu merak ediyor: Bu çete, sosyal medya aracılığıyla insanları tehdit edecek cesareti nereden buluyor

Bu korkunç olayların tam ortasında ise evladını kaybetmiş bir anne var. Yasemin Minguzzi acısını kalbine gömerek köşesine çekilebilirdi ama o sesini adalet için yükseltmeyi ve adaletsizliğin mağduru olmuş insanların sesi olmayı tercih etti.

Yasemin Hanım bir süredir Bakırköy'de oturma eylemi yapıyor. Masumları ezim ezim ezen bu adaletsiz sürece dikkat çekmeye çalışıyor.

Bir an için kendinizi onun yerine koyun ve öldürülenin sizin çocuğunuz olduğunu, buna rağmen katiller tarafından alenen tehdit edildiğinizi düşünün! Ve mahkemenin mevcut kanunlardan dolayı suçlulara yaş indirimi yaptığını!

Ne yaparsınız

Ne hissedersiniz

İçinizdeki o leş gibi adaletsizlik hissinden neyle kurtulabilirsiniz

Yasemin Hanım, sadece kendi oğlu için değil, bu ülkenin tüm masum çocukları için mücadele ediyor. "Ben sizin çocuklarınız için buradayım," diyor konuşmasında. Her gün ölüm tehditleri alıyor ama geri adım atmıyor.

"Ben artık nahif değilim, burama kadar geldi. Uyuyamıyorum. Evlat acısı ne demek bilmiyorsunuz. Benim oğlum hasta değildi, bir hastalıktan ölmedi. Öldürüldü. Lütfen... Halk olarak size yalvarıyorum. Ayağa kalkın. Dayanamıyorum artık."

Bu çığlık, mevcut hukuk sistemimizdeki "yaş indirimi" politikasına karşı haklı bir isyan. Yasemin Minguzzi, haklı olarak bir emsal karar çıkmasını, bu davanın caydırıcı bir etki yaratmasını istiyor. "Kaç yaşında olursa olsun, çocuklara saldıranlar en ağır şekilde cezalandırılmalı," diyor.

Maalesef bugünkü Türk Ceza Kanunu, "çocuk fail" kavramına şefkatle yaklaşırken, suçun toplum üzerindeki etkisini yeterince ciddiye almıyor. Bu durum, suçu önlemeye değil, yeniden üretmeye hizmet ediyor. Çünkü cezalandırmadaki bu belirsizlik, failin değil, mağdurun hayatını daha da değersizleştiriyor.