Evet bu tür maçları geçmişte çok gördük ve zor olacağını da biliyorduk. Eksiklerine rağmen yeni teknik direktörü ile Trabzon'a gelen Konyaspor'un ligdeki konumunu da göz önünde bulundurursak dirençli bir takımla karşılaşacağımızı bilmek kahinlik gerektirmezdi. Bir de buna geçen hafta sezonun maçından galibiyetle dönen Trabzonspor'un motivasyonunda düşüklük olmasının normalliğinden yola çıkarsak zorlanacağı değil ama sıkıntı yaşayacağı bir maç bizi bekliyordu.Her iki takımın da genel durumuna bir de Abdullah Avcı'nın ısrarla denemekten vazgeçmeyeceği oyun planlamasını eklersek taraftarın beklediği coşkulu, oyunu üçüncü bölgeye yıkıp, bütün hatları ile sonuç üretecek bir takım beklemek haklılığında olsa da taraftarın isteği olmuyor, olmaz da. Doğrudur; Fenerbahçe zaferinden sonra Konyaspor karşısında oyunu forse eden, üçüncü bölgede baskı kurup sonuç üreten bir takım bekleme haklılığına sahip bir toplum yapısına sahip olan bir camiadan bahsediyoruz ama öyle değil. Takım savunmasını doğru yapıp, ikinci bölgede direnç gösterip, bu bölgede kazanılan toplarla kenar organizasyonları geliştirip gol aramak Trabzonspor'un asli oyunu olmalı ama kabul etmeliyiz ki emekleme dönemindeki çocuktan koşmasını beklemek nasıl hayalcilikse, değişim gösteren bir takımdan da beklenilen oyunu şimdilerde beklemek hayal olur.Set savunmasına önem verip, ikinci bölgede temaslı oyunla Trabzonspor'u karşılayan Konyaspor karşısında özellikle ilk yarıda çok da varlık gösteremeyen bordo-mavili takım, sabırlı oyunu ve golcüsü Onuachu ile sonuca giderken hiç kuşku yok ki değiştirdiği oyuncularla oyunda da değişikliklere gitti. İlk yarıda özellikle savunma bloğunda yapılan bireysel hatalar, alan ve adam paylaşımlarındaki eksiklikler oyuncuların konsantrasyon eksikliğinden geldi. Fenerbahçe maçının en kalite oyuncusu Berat'ın ikili sıkıştırmalardan çıkamaması, kenar beklerinin kademede ki sıkıntıları Trabzonspor adına en büyük eksikliklerdi.İlk yarısı farklı ikinci yarısı farklı bu takımın henüz oyun mantalitesi adına hazır olmaması doğaldır da, doğal olmayan ilk yarıdaki takım savunmasıydı. Bu değişkenlikte bana göre en önemli eksik ki, sezon boyunca kaleme aldığım lider oyuncu eksikliğiydi. Trabzonspor, devre arasında Sosa ve sonrasında Hamsik gibi bir lider oyuncu ile oynama alışkanlığı edinmişken bu özellikte bir oyuncuyu kadrosuna katmak zorunda. Devre arasında muhtemelen giderilecek bu önemli eksiğe kadar Trabzonspor, aynı frekansta yoluna devam edecektir. Bu eksiğin giderilmesine kadar bu takıma, bu teknik heyete ve oyuna güvenerek mutlu girilen milli aradan sonra koşulsuz destek verilmeli. Taraftar ne kadar