Türkiye hakkında genelde olumsuz haberlere yer veren Le Figaro gazetesinde, Doğu Ekspresi hakkında geniş ve şahane bir yazı görünce gözlerime inanamadım.

Le Figaro, karlar arasındaki Doğu Ekspresi görseli üzerine, "Türkiye'nin kışlık Orient Ekspresi, başkent Ankara'yı ülkenin en kuzeydoğusundaki Kars'a bağlıyor. Turistik olmayan bölgeleri keşfetmenin ekonomik ve benzersiz yolu" spotuyla okurlarına duyurduğu gazeteci Jean Talabot'un Doğu Ekspresi'yle Ankara'dan Kars'a yaptığı yolculuktan izlenimlerini önemsememin sebebi şu:

Her okuyanın Doğu Ekspresi'yle aynı yolculuğu yapmak isteyeceği bir yazı bu... Üstelik yıllarca "Dünyanın en iyi koyları, gezilecek yerleri" gibi listeleri hazırlarken Yunanistan'ın yanı başındaki Türkiye'deki güzellikleri görmezden gelen Avrupa basınında çıktı bu yazı...

Jean Talabot, "Kış mevsiminde ay ışığı ve kar altında trenle seyahat etmek güzel ve şaşırtıcı!" diye başlayan Doğu Ekspresi izlenimlerinde özetle şunları yazdı:

■ Yüksek ovalarla çevrili, insan altyapısının zayıf olduğu, kar ve sisin muhteşem kıldığı uçsuz bucaksız ovalar, derin vadiler ve kanyonlar arasında kıvrılan beyaz bir ülke.

■ Doğu Ekspresi, Türkiye'de tam da bu beklenmedik manzaraların ortasından geçerek, Ankara'dan başlayıp ülkenin en kuzeydoğusuna ve Ermenistan sınırına birkaç kilometre uzaklıktaki Kars'a kadar uzanan geniş ve düz bir hat boyunca ülkeyi boydan boya kat eder.

Fransızlar için Türk Rivierası

■ 1936'da hizmete giren üç renkli tren, yolcuların kışın ortasında bile Türkiye'nin güzelliklerini keşfetmelerine olanak sağlamasıyla ünlendi. 2019'da turistlere yönelik, daha Instagram'da paylaşılabilir, daha konforlu ve on kat daha pahalı ikinci bir Doğu Ekspresi hizmete girdi. Türkler için amaç, yabancılara daha az bilinen bölgeleri tanıtmaktı. Bu, Türkiye'yi genellikle sadece İstanbul, Ege kıyıları ve Türk Rivierası olarak düşünen Fransızlar için, Paris'ten sadece birkaç saatlik uçuşla Asya'ya açılan gerçek bir kapı oldu.

■ Doğu Ekspresi, elli kısa duraklama yaparken (yolculuk süresi 25 saat), turistik versiyonu (32 saat) yalnızca birkaç duraklama yapar; bu duraklar çok daha uzundur ve gün ortasındadır; böylece yolcular dışarıda yemek yiyebilir ve şehri gezebilir.