Hiçbir maçın kolay olmadığı haftaların başına geldik... Mutluluğa yürümek için özgüven, özgüveni yakalamak için de maç kazanmak gerekiyor... Üst üste hem de...

Alışkanlık haline gelmesi şart bu işin... Startı Eyüpspor'la veriyoruz. Bakalım, bakalım... Maça beklenilenin aksine Eyüpspor önde oynayarak başladı...

Ve tahminlerimiz doğrultusunda sert oynayarak... Tam hedefe hem de, Rafa Silva'ya...

İlk sert müdahale Robin Yalçın'dan 6. dakikada geldi... Tam yayın üstünde... Sarıyı aldı ama bu Rafa'ya vurma işi tehlikeli boyutlara ulaştı... Dikkat...

İlk 17 dakika Mert'in yüzde yüz iki kurtarışını alkışladık ama içimizden de "neler oluyor" diye iç geçirmedik değil hani... Sonra Rashica'nın golü geldi... Israrla üstünde durduğumuz "Şut çekin kardeşim, yeter artık!" baskısından hem de...

Mario'lardan Joao ceza yayına indirdi, Rashica hiç bekletmeden vurdu gözüne topun... 1-0... Yalnız şunu söylemeliyim ki Bronckhorst'un geriden çıkışlara acil çözüm bulması lazım, ilk yarım saatteki izlenim bu... Ön taraf şıkır şıkır, Arka taraf fıkır fıkır... Çıkışlarda kaynıyor... Orta saha top kazanım ve dağıtımda tıkır tıkır... Keyif veriyor...

İkinci yarıda 50-55 arası Eyüpspor, izci takımı gibi bizim kaleye kamp kurmaya çalıştı... Topun direği sıyırışı var ki hiç sormayın... Akabinde Rafa'nın Mario'ya "Al da at" demesi, Mario'nun "Ben boş kaleye atmam" diye topu dışarı atması Ve dönen topun aleyhimize penaltı olması...